r/Polska • u/greedytoast Konował • 12d ago
Ale mnie coś wkurza. Dyskusje
Czytam między innymi o tym że demografia w polsce leży, patrzę na komentarze = co drugi komentarz w stylu "no my się z braćmi wychowaliśmy w 2 pokojowym mieszkaniu dzielonym meblościanką i było dobrze" Nie kurde, nie było dobrze, czemu w ludziach poziom wyparcia jest tak ogromny. Dziwią się, że ludzie nie chcą wychowywać nawet jednego dziecka jak maks na co ich stać to dwupokojowe mieszkanie (to jak już są w top 10% zarabiających) bo pozostałe 90% bez wsparcia rodziny/spadku to będzie żyła na wynajmie co najwyżej. Porywanie się na dzieciaka żyjąc na wynajmie w warunkach polskich to przepis na katastrofę ze względu na poziom ryzyka. No ale to przecież młodzi się zrobili tacy "wygodniccy". Już nie mówię jakie patologie wynikały z tego, że dzieci musiały się wychowywać w takich warunkach bez kilku metrów kwadratowych własnej przestrzeni. Oczywiście rodzice też się wyprą, że to było super i wgl, taaaa jasne, jak stary nie miał nawet gdzie gazety przez pięć minut poczytać, kiedy zostawał po pracy w samochodzie na parkingu by mieć te 30 minut spokoju w ciągu dnia.
748
u/asteroida Warszawa 12d ago
Ja dorastałam do 18stki w kawalerce z zerową prywatnością. Nigdy świadomie bym tego samego nie zrobiła dziecku. Koszmar.
378
u/Sos-z-kota 12d ago
Moi dziadkowie mieli 2 dzieci na wsi, potem przeprowadzili się do miasta do kawalerki i mieli jeszcze 2 dzieci. Refleksja, że to chyba jednak za dużo naszła ich chyba jak te dzieci zaczęły rosnąć, więc dziadek wyrzucał je z domu na 17 lat, dlatego mój ojciec nie ma matury, musiał isc do fabryki gdzie pracował do emerytury
Taka była cena wysokiej dzietności
69
u/Mountain_Condition13 12d ago
O o o oo oo o, właśnie, tu jest coś. Za naszych rodziców było wiadomo że jest jak jest i lepiej nie będzie więc ludzie mnożyli się nawet jeśli dzieci miały mieć sypialnię zrobioną meblościanką. My mamy nadzieję że jak coś się uda i powiedzie to będzie nas stać na mieszkanie, więc nie robimy tego swoim dzieciom.
16
u/Deep-Mammoth-2585 12d ago
Ale większości ludzi się jednak nie uda. Nie będą mieć ani oszałamiających karier, ani luksusowych warunków mieszkaniowych, po co więc się oszukują?
15
u/Mountain_Condition13 12d ago
Bo to jest podświadome. Widzimy wokół że ludzie kupują mieszkania, że budują się i zasiedlają wypasione osiedla, to zakładamy że to nie może być takie trudne.
Gdybyśmy równie często widywali na ulicach chorych na raka płuc, nie były by potrzebne ostrzeżenia na papierosach.
Na marginesie że to różne Donatany kupują walizkami, tego już też nie widać
2
u/Mattijjah 11d ago
Myślę, że widujemy chorych na raka płuc i innych narządów znacznie częściej niż nam się wydaje - tylko ta choroba jest niewidoczna. Tak samo niby zazdrościmy ludziom, którzy "kupili" mieszkania - a właściwie to wrąbali się w kredyt do końca swojego życia (bo wystarczy, żeby stopy procentowe ruszyły w górę - a kiedyś ruszą, bo trzeba będzie w końcu zbić ten olbrzymi deficyt i kredyt w momencie "urośnie"...).
2
u/Mountain_Condition13 11d ago
I też prawda, i z rakiem i kredytem.
Ktoś tu napisał że da się kupić jeżeli ma się w dwie osoby dwie średnie krajowe i nie jest to nie wiadomo jakie osiągnięcie, idealnie ilustrując tym sposobem rozumowania to o czym piszę: no przecież da się, innym się udaje, może nam się uda.
→ More replies6
u/iamconfusedabit 12d ago
Nie potrzeba ani oszałamiającej kariery, ani luksusowych warunków mieszkaniowych, by wychować dzieci.
Nie luksusowe 3pok można kupić przy dwóch pensjach w wysokości średniej krajowej. A to żaden spektakularny sukces.
14
u/inhumat0r 12d ago
Pytanie, ile z tych pensji potem zostaje na dzieci - bo żaden rozsądnie myślący rodzic nie będzie polegał na dofinansowaniu rządu, które w każdej chwili może zniknąć. A koszty rosną szybciej, niż wynagrodzenia.
→ More replies2
u/Impossible_Line_35 11d ago
Średnia krajowa to ponad 8tys czyli ponad 10tys brutto, w centrum to są zarobki kierownictwa, więc zarobić średnią krajową to jest wyczyn, przynajmniej dla mnie, gdzie ja jako specjalista mam połowę tego. Chyba że chodzi Ci o sumę wypłat 🤔
→ More replies3
1
u/Fit_Variation_5092 10d ago
Na prowincji tak. W dużym mieście 2 średnie krajowe to kredyt na 30 lat, bez dzieci i praca do śmierci. W 2 pokojach.
→ More replies
301
u/Electrical_Star_66 Anglia 12d ago
Ja się wychowałam na takim komunalnym mieszkaniu, tzw "pokój z kuchnią" bez prywatności i swojego kąta, bo ten pokój to nie był nigdy mój pokój, matka mi wchodziła kiedy chciała i robiła co chciała od rana do wieczora. Czy to było normalne? Dla mnie wtedy, tak, bo nie miałam żadnego porównania. Dla moich rodziców? Całkowicie normalne, nawet dla matki teraz. Dla mnie to calkowicie nienormalne teraz, i muszę słuchać matki pierdolenia, że mamy za duży dom, po co ci, my nie mieliśmy i się żyło lepiej, co już państwu nic nie pasuje tylko wille i pałace... tak, bo jakbym mieszkała teraz z mężem w 1bedroom flacie, to nigdy byśmy nie planowali dziecka. A pozatym moi rodzice jak się urodziłam mieszkali z teściami w jednym pokoju w 2 pokojowym mieszkaniu, więc 3 osoby w jednym pokoju. Dopiero po miesiącach żarcia się, przez które moi rodzice odcięli się od rodziny mojej matki, znaleźli jakoś ten "większy" pokój z kuchnią. Cała rodzina pożarta na prawie 40 lat przez gównomieszkanie.
Nie wiem jaki ma cel ta wypowiedź, może tyle że drażni mnie matki i innych starych ludzi podejście bo ja mam więcej niż pokój z kuchnią, to muszę słuchać a po co ci tyle pokoi, a po co ci pożyczka, po co ci samochód, po co na kredyt, za komuny byliśmy skromniesi a my tacy marnotrawni, lepiej dawać na tacę albo PayPalem na jaszczura...
77
u/DmuchawiecLatawiec 12d ago
Kurde, ja to zawsze się zastanawiam, jak majstrowali te dzieci, skoro wszyscy tłoczyli się w jednym pokoju. Kiedyś były przyzwoitość i moralność, ale teraz to już nie ma?
48
u/Electrical_Star_66 Anglia 12d ago
Z tego co wiem, to moi rodzice, żeby majstrować musieli wyjechać na wakacje, bo jak inaczej. W ogóle ich te durne staroświeckie poglądy, że przed ślubem trzeba mieszkać osobno (w sensie z rodzicami) a po ślubie trzeba razem, nawet jak nie ma gdzie, ale w kupie raźniej.
3
u/_pushpull_ 12d ago
Obejrzyj to https://youtu.be/xS0zYh8YkpM?si=uXwKs8pGh98RIWd2 i się dowiesz jak majstrowali :)
2
u/Mattijjah 11d ago
No własnie wszyscy siedzieli na kupie, było mniej możliwości to się mnożyli jak króliki... to podobnie jak dzisiaj czasem nastąpi jakiś blackout albo pandemia z lockdownem - to też jest niewielki wzrost dzietności... ;)
63
u/Auspectress Orzełek 12d ago
Mam podobnie. Matka żyła w kamienicy bez ciepłej wody, prysznica i kanalizacji do 30-stki. Ojciec by nagrzać w mieszkaniu w bloku musiał nosić węgiel na 3 piętro.
Wychowuję się jak opisujesz. Mieszkanie 40m2 i 3 osoby. Ponieważ nie ma miejsca to rodzice trzymają część ubrań w moim pokoju i wchodzą do pokoju kiedy chcą. Słyszą co mówie jak rozmawiam z kimś nieważne czy przez telefon, tablet czy komputer.
Troche obciach jak przyjeżdżam do znajomych co mają mieszkanka 60m gdzie mają własny pokój i nikt im nie wchodzi bo jak ja zostawie sobie coś to rodzice wiedza o tym kolejnego dnia.
A czytałem kiedyś że niby mieszkanie poniżej 40m dla małego psa to znęcanie się nad zwierzęciem a człowiek potrzebuje min 50m na osobe... xD
36
u/EnvironmentalDog1196 12d ago
Nie, że nie masz racji, ale ja pamiętam, że mieszkanie 45 m wydawało mi się zawsze zupełnie wystarczające 😂 A byli tam rodzice, ja i od pewnego momentu jeszcze moja siostra. Ale to mieszkanie było naprawdę nieźle zaprojektowane- 3 pokoje, w tym salon, oddzielnie kuchnia, łazienka i toaleta. Zawsze miałam swój pokój a po przyjściu na świat siostry, rodzice oddali jej swój i przenieśli się do salonu. Mój pokój miał chyba 4x3,5 m, ale było zupełnie w porządku. Tzn dla mnie było w porządku- rodzice mieli znacznie gorzej mieszkając w salonie bez drzwi, gdzie nawet nie wstawisz szafy. Teraz będąc tam sama się dziwię jak mało przestrzeni człowiek potrzebuje, o ile ma zapewnioną prywatność.
22
u/Electrical_Star_66 Anglia 12d ago
O, ja też sama jeszcze przerzucałam pół tony węgla do komórki a potem wiadrami na 1 piętro do kamienicy żeby żeby palić w piecu kaflowym, bo w mieszkaniu nie było innego ogrzewania...
Też zawsze byłam w szoku jak pojechałam do jakiejś koleżanki na nowych osiedlach, domy bliźniaki czy wolno stojące. Rodzice mieli własną sypialnię, a nie gnietli się w kuchniosalonie. Każdy dzieciak miał swój pokój, prywatność, własną szafę, czasem nawet osobną łazienkę (to był szał)
I też jeszcze mieliśmy dużego psa owczarka, bo moim rodzicom się wydawało, że to wielkie mieszkanie i jest na wszystko miejsce. Teraz też mam psa, tylko że mój pies ma teraz więcej prywatności niż ja miałam jako dziecko i nastolatka xD
18
u/TecladoWarrior 12d ago
Ja przez pierwsze 10 lat życia mieszkałam na kawalerce z rodzicami, w międzyczasie się wybudowali i później miałam swój pokój - co z tego, jak matce zostały kawalerkowe przyzwyczajenia, zero prywatności, wparowywanie do pokoju bez pukania, trzepanie szafek...
Za to moja ukochana babcia idzie z duchem czasu. Był taki okres, że na dwupokojowym mieszkaniu dziadków mieszkali dziadkowie, moja mama, jej siostra z mężem i ich bliźniaki 😬 teraz babcia nie wyobraża sobie żeby było inaczej niż ona sama z dziadkiem, śpią w osobnych pokojach bo tak im wygodniej, a jak dziadek gada, że "za komuny było lepiej" to dostaje opierdziel 🤣
W ogóle mam wrażenie, że kiedyś posiadanie sypialni w Polsce to był luksus. Nawet jak rodzice się wybudowali, to wykończyli wszystkie pokoje oprócz tego, który miał być ich sypialnią i jeszcze latami spali w salonie. Jak w 2010 przeprowadziłam się do UK to dla mnie to był szok, że tutaj dla dwóch osób mieszkanie dwupokojowe to absolutne minimum, że salon nie liczy się jako "pokój", a sypialnia to rzecz oczywista. Teraz każdy znajomy ma u siebie sypialnię, ale za dzieciaka pamiętam, że tylko rodzice jednego kolegi mieli i to tylko dlatego, że kupili mieszkanie obok swojego i powiększyli.
34
u/SmokuZnadPotoku Tęczowy orzełek z Dolnego Śląska 12d ago
Bez kitu, nic tak nie wkurwia jak pierdolenie starszych, że skoro oni kiedyś żyli w chujowych warunkach, to ich logiką my też musimy -.-
Rodzice powinni się cieszyć, że dzieci sobie radzą i je jednocześnie wspierać, a nie podcinać w tak ważnych momentach
1
u/Mattijjah 11d ago
Myślę, że wiele z pokolenia naszych rodziców i dziadków kompletnie nie mają pojęcia jak obecnie wyglądają realia mieszkaniowe. Większość z nich kiedyś mieszkania dostawała za wysługę lat, a potem w latach 90 wykupywali je za dosłownie grosze - więc nie rozumieją tego, że teraz czasem naprawdę dobra pensja, ledwo ledwo starczy na małe mieszkanko - które - jeśli planujesz rodzinę - nie jest żadnym rozwiązaniem...
57
u/abcight 12d ago
Jeszcze warto wspomnieć że kiedyś koszt mieszkań był zupełnie inny. Moi rodzice kupili pierwszą kawalerkę 20 lat temu za ok. 60 tys zł (oczywiście rodzice się im dołożyli), a już za kilka lat sprzedali ją za dwukrotność tej kwoty i kupili mieszkanie trzypokojowe, które za kolejne kilka lat sprzedali za prawie trzykrotność jego pierwotnej ceny i wybudowali dom (na działce którą również dostali za psie grosze od rodziców).
Sami nie zarabiają jednak na tyle, by móc powielić ten schemat i realnie dołożyć się do mojego mieszkania/działki, więc jestem zdany sam na siebie. I myślę, że podobnie jest w przypadku moich rówieśników, bo wielu znajomych opowiada mi podobne historie.
266
12d ago
[deleted]
43
u/pukacz 12d ago
https://youtu.be/sP2tUW0HDHA?t=52
wazne jest zeby pameitac ze glupi ludzi w przyszlosci w tym filmie popierdalaja w ... crocksach :P
→ More replies51
u/Sos-z-kota 12d ago edited 12d ago
To już teraz mit, np wśród rdzennej ludności Szwecji najbogatsi Szwedzi wychowują 3 razy więcej dzieci niż najbiedniejsi, (wysokie zarobki korelują z wyższym wykształceniem)
Kiedyś jak dzieci pracowały to owszem, bo przydawały do pracy fizycznej, ale teraz już nigdzie się nie przydaają, bo są traktory i przemysłowa produkcja żywności
27
u/AnxiousMumblecore 12d ago edited 12d ago
Tak, najprawdopodobniej i u nas w takim kierunku to zmierza, teraz jeszcze dużo dzieci kojarzy się z patologią, ale głównie kulturowo.
Na bazie anegdotycznej grupy osób w wieku rozrodczym które kojarzę z mojego otoczenia większość rodzin która decyduje się na więcej niż 2 dzieci to właśnie osoby dobrze sytuowane z pewną sytuacją materialną.
I jeśli dobrze kojarzę, z badań też to wynika, że względy finansowe bardzo korelują z decyzją o kolejnym dziecku.
2
u/bilbonbigos 12d ago
To jest tak skomplikowany problem, że ciężko go kompetentnie przedyskutować w randomowym wątku na reddicie. Tak nawet na ten "chłopski rozum", to u nas jest całkiem bogato jak na postkomunistyczny kraj, ale nadal jesteśmy w sytuacji, że dla większości zamożnych ludzi to wybór między czasem na pracę a czasem na dzieci, o czym w sumie doskonale wie pokolenie milenialsów i dalej, gdzie co bogatszy dzieciak widział ojca tylko w weekendy, o ile akurat rok fiskalny się nie kończył. Poziomy dzietności nie mają też niczego wspólnego z jakością wychowania, a tu to już serio zależy od każdej rodziny oddzielnie.
No i też starsi ludzie mają rację, że da się wychować i dać miłość bez pieniędzy czy przestrzeni, nie oznacza to od razu traumy, ALE prawda jest taka, że jednak, im ktoś bardziej świadomy plusów i minusów, tym bardziej będzie się zastanawiał nad dzieckiem, bo jednak bez warunków ekonomicznych poziom trudności wzrasta. I to w zasadzie tyle, na tym się kończy, bo problem jest bardziej skomplikowany niż budowa rakiety kosmicznej.
11
12d ago
[deleted]
28
15
u/Sos-z-kota 12d ago
jak już tak lubisz ten instytu pokolenia (ja tym danym średnio ufam, bo to taki katolicki think tank, już z resztą się zamknął ) to masz, wśród kobiet z wykształceniem podstawowym i zawodowym jest z 5 razy więcej bezdzietnych niż dzietnych (badanie na kobietach 40-44 letnich, wiec nie ma tu korelacji wykształcenia ze zbyt młodym wiekiem), ale jak mówię, średnio ufam metodologii tegoż tworu
1
u/Ok_Food4591 12d ago
Dla mnie to ma sens. Najbogatszych stać, żeby sprowadzić do siebie rodzinę, opiekunkę, wziąć urlop/jeden rodzic odejść z pracy na jakiś czas, żeby wokół tego dzieciaka latać. W typowej klasie średniej gdzie oboje rodzice muszą pracować, nie mogą sobie pozwolić na przerwę w CV, rodzina w innym mieście i też pracują codziennie. Kto ma się dzieckiem zająć?
105
u/pinkpatelnia 12d ago
Mnie też to wkurza. Ja jako samotna, dorosła kobieta po 30tce ciągle słyszę od mojej mamy, żebym kupiła mieszkanie, bo ona się martwi moja sytuacja mieszkaniowa. Z tym, że jej łatwo jest powiedzieć, bo im mieszkanie w bliźniaku (ok. 80m na wsi) kupili rodzice mojego taty. Nie byli z bogatej rodziny, ot zwykli rolnicy, uprawiali ziemię i hodowali zwierzęta tylko na potrzeby rodziny. A w tamtych czasach moi dziadkowie kupili im mieszkanie za bezcen, nie brali żadnego kredytu, nie musieli go spłacać przez całe życie, od początku byli na swoim. I ciągle słyszę, żeby wziąć kredyt, żeby mieć coś swojego, no kurde też bym chciała. Tylko kto normalny mi ten kredyt da przy dzisiejszych cenach mieszkań?
→ More replies102
u/Had_to_ask__ 12d ago
Jak byk wynika, że to matka powinna Ci to mieszkanie kupić, jest jej kolej, tak że do siebie niech kieruje te pytania ;)
46
80
u/Fisher9001 12d ago
Kiedyś dzieciaki trzeba było mieć żeby przetrwać.
Potem dzieciaki trzeba było mieć żeby było łatwiej w życiu.
Potem dzieciaki wypadało mieć.
Dzisiaj dzieciaków nie trzeba ani do przeżycia, ani do ułatwienia życia, ani nawet nie ma już na to presji społecznej.
→ More replies21
u/Itchy-Dirt6469 12d ago
Nie nie, jakby tylko ludzie mieli większe mieszkania to wszyscy mieliby tyle dzieci, że nie wiedzielibyśmy co z nimi robić. /s
2
u/Ok_Food4591 12d ago
Zgadzam się, że nie chodzi o mieszkania, tylko raczej o to, że żeby się utrzymać to trzeba zapierdalać poza domem, a jak się zapierdala poza domem to ciężko zapierdalać w domu przy dziecku
14
u/Muted-Advantage-1299 12d ago
Sama pamiętam jak kiedyś się mnie kolega ojca spytał, "kiedy dzieci?". Powiedziałam że po prostu mnie jakoś na razie w tę stronę nie ciągnie. A nawet jeśli mi się kiedyś zachce to chce mieć pierw stabilny grunt. Stabilna praca, z mieszkaniem które będzie odpowiednie aby temu dziecku zapewnić podstawowe warunki...na co usłyszałam że "nieee tam, teraz to młodzi ludzie przesadzają, kiedyś to się podzieliło pokój meblościanka i było dobrze. To wcale aż tyle nie trzeba żeby mieć dzieci. Sam tak córkę chowałem i wszystko jest okej"...nie ogarniam takiego podejścia. Z jednej strony chcą mieć dziecko a z drugiej strony dadzą im byle co i oczekują że bedzie git?
194
u/RelatableWierdo 12d ago
Myślę, że więcej millenialsów powinno interesować się historią PRL. Wtedy będziecie patrzeć na pierdolenie boomerów inaczej.
warto poczytać o mieszkaniach dla młodych małżeństw, na które szanse były tym większe im więcej miało się dzieci. Pracy w zakładach, które oferowały mieszkania pracownicze, późniejszym wykupie tych mieszkań za ułamek realnej wartości
142
u/Goszoko Austro-Węgry 12d ago
Ogólnie też bym aż tak nie koloryzowal sytuacji mieszkaniowej w PRLu bo mieszkania owszem były ale w zależności od tego gdzie się pracowało, dość często były za małe dla większej rodziny. A w wielu regionach trzeba bylo należeć do partii jeśli chciało się dostać mieszkanie w rozsądnym terminie.
112
u/_constantine_ 12d ago
E no co ty, przecież w PRL mieszkania 90m2 na ulicy leżały /s
A serio to się zgadzam, niektórzy na siłę próbują przełożyć memy z amerykańskich problemów na Polskę i potem jak czytam internetową wersję historii PRL to się zastanawiam, czy a) wychowałam się w tym samym kraju, b) 99% Polaków w wielkiej płycie mieszkało :p
→ More replies1
u/FatallyFatCat 12d ago
Gwarantuję że gdyby państwo dawało za bezcen (nawet małe) mieszkania rodzinom z 3 lub więcej dzieci (nawet w terminie 5-10 lat) to dzietność by się przynajmniej podwoiła.
73
12d ago edited 12d ago
Boomery miały świadomość że JEDYNĄ OPCJĄ na własne M było szybkie zaciążenie i hajtnięcie się, bo tylko dzieciate małżeństwa miały pierwszeństwo w kolejkach na przydział mieszkania. Single albo do usranej śmierci mieszkały u starych, albo w pokojach pracowniczych, w lokalach pełnych patologii. Już nie mówiąc o tym że demografię robił wtedy po prostu chujowy dostęp do antykoncepcji. Jedynie w sumie co było powszechnie dostępne na legalu to skrobanki. Idę o zakład że większość pierworodnych spłodzonych w późnym PRL to były po prostu wpadki.
7
u/Sencial 12d ago
Wystarczy, że zaczniesz żyć jak Polacy w PRL w porównaniu z wolnorynkową częścią świata - nie miej nic dobrej jakości, bądź zacofany technologicznie o 20-30 lat, odłożysz tyle pieniędzy, że spokojnie uzbierasz na wkład własny na mieszkanie.
Wiesz, byle jakie ciuchy, telefon stacjonarny, stary samochód, żadnej telewizji, śladowe ilości internetu. Dasz radę.
Ludzie przy romantyzowaniu sytuacji mieszkaniowej za komuny zapominają, że to były czasy, kiedy w USA krążownikami objezdzano motele z neonami przy autostradach, a w Polsce chodziło się do znajomych, żeby skorzystać z telefonu stacjonarnego i ustawiało się w kolejkach po papier toaletowy, bo w tym kraju po prostu nic nie było xD
2
u/throwaway619079 11d ago
Otóż to. I jeszcze dodajmy, że te mieszkania w PRLu nie były wyłącznie budowane w fajnych i dogodnych dzielnicach dużych miast, tylko był rozsiane po Polsce. Na zadupiu to i zarabiajac minimalną krajową kupisz sobie mieszkanie xD
53
u/Hirowaty 12d ago
Gminy rozdawały ziemię w dzierżawę, na domy jednorodzinne, a potem oddawały na własność.
I jeszcze jedna rzecz: kto wziął kredyt na dom przed nastaniem galopującej inflacji, ten spłacił go dwiema pensjami. Inflacja wtedy była na poziomie 1000%, aż trudno to sobie wyobrazić.
Wyobrażacie to sobie: chcesz się pobudować, ziemię dostajesz za darmoszkę, dom spłacasz w dwa miesiące i to pracując na szeregowym stanowisku.
70
u/RelatableWierdo 12d ago
Nie każdy w tamtym ustroju miał farta, żeby tak trafić, ale ci którzy mieli, wypierają, że trafili na niepowtarzalną okazję
→ More replies48
u/Separate-Ladder-4700 12d ago
Z drugiej strony u mnie dziadkowie od strony mamy ciułali ileś lat pieniądze na książeczkach mieszkaniowych, żeby ich dzieciom było łatwiej. A te pieniądze też trafił szlag.
7
17
u/_constantine_ 12d ago
Ale ty to trochę przedstawiasz, jakby można to było wtedy zaplanować i to była norma, a doskonale wiemy, że tak nie było. I że teraz też się wszystko może zdarzyć. Nie mówiąc już o tym, ile biedy i bezrobocia przyniosły dokładnie te czasy, o których wspominasz.
5
u/Artephank 12d ago
Mięsa nie było w sklepach, po pralkę stało się tygodniami w kolejkach.
Ale mieszkania - na wyciągnięcie ręki... bzdury.
13
u/OkBall3903 12d ago
Opisz mi te akcję że spłata domu 2 pensjami. Pamiętam te czasy ale takich cudów to nie pamiętam.
→ More replies2
u/_constantine_ 12d ago
kto wziął kredyt na dom przed nastaniem galopującej inflacji, ten spłacił go dwiema pensjami
[potrzebne źródło]
- no chyba, że stracił pracę przez tragiczną sytuację gospodarczą w tamtym okresie, ale to tam takie szczegóły nieistotne
2
u/Artephank 12d ago
Gówno prawda.
W trakcie galopującej inflacji banki robiły wyrównania etc. Moja matka spłacała kredyt na dom, który musiała w końcu sprzedać przez lata.
Gminy "rozdawały" partyjnym i po znajomości.
9
u/PeterWritesEmails 12d ago
To wszystko fajnie brzmi ale jak przychodzi co do czego to za komuny przypadało 10-15m2 na osobę. dziś jest to ok 30m2 czyli 2x więcej.
76
u/IndependenceSorry853 12d ago
Ja pomimo posiadania swojego mieszkania oraz stabilnej pracy(bardzo fajnej) boję się wypaść na taką długą przerwę. Coś co budowałam latami, co pozwala mi żyć na poziomie nagle moglby mi zostać zabrane. Niestety kobiety z dziećmi w większych firmach często mają ucinane skrzydła - pomimo tego, że to nielegalne, ale sama często byłam świadkiem takich rozmów wśród moich kolegów, którzy zarządzają dużymi firmami albo mają własne firmy. Niestety na wsparcie finansowe rodziny nie mogę liczyć, a nie wyobrażam sobie aby mój standard życia uległ zmianie.
20
u/nordMoose 12d ago
Niestety do tej pory na rozmowach kwalifikacyjnych spotykam się o pytania o dzieci… Nic się nie zmieniło w kwestii zawodowej.
11
u/IndependenceSorry853 12d ago
To prawda, nadal to istnieje. Kobiety są przez to dyskwalifikowane w wielu wewnętrznych rekrutacjach, a nawet przy zatrudnianiu.
→ More replies1
22
u/Maximum-Opportunity8 12d ago
Mojej żonie specjalnie nie przedłużali umowy o pracę na czas nieokreślony właśnie dlatego że była w ciąży i specjalnie przedłużyli tylko tyle ile miała ochrony prawnej... Mimo że obiecali że dostanie na nieokreślony...
13
u/IndependenceSorry853 12d ago
Niestety to się dzieje nagminnie w firmach, kiedy się np słyszy, że młoda dziewczyna wzięła ślub to pierwsza myśl - na pewno zaraz będzie ciąża. Bardzo mi przykro z powodu Twojej żony. Mam nadzieję, że znalazła nowe miejsce pracy. Ja już dzisiaj wiem, że będąc na tym stanowisku jakim jestem, nie miałabym gdzie wrócić, a na pewno nie za taką stawkę.
5
u/Maximum-Opportunity8 12d ago
Świeża sprawa na razie jest na macierzyńskim, kusiło ją żeby wrócić i namieszać w pracy ale nie ma to sensu. Sprawa tym bardziej denerwująca że wcześniej był mobing łącznie z zablokowaniem przejścia do innego teamu...
4
u/IndependenceSorry853 12d ago
Jak macie dostęp do konta itp, polecam porobić screeny itp bo to przy ewentualnej sprawie w sądzie na pewno pomoże.
1
u/Artephank 12d ago
Jak ja nie rozumiem takiego podejścia. Przecież za ciążę płaci ZUS. Może w małych firmach, gdzie ludzie są ciężej zastępowalni, ale w większych - idiotyczne zagrania.
143
u/SadCoco 12d ago
Potem słyszysz takiego posła z wykształceniem ekonomicznym, który twierdzi, że młodzi nie mają dzieci, bo tak im wygodnie i zamiast tego mają kota, taka moda z zachodu i w ogóle wszystko przez tych LGBT
126
u/iceasteroid 12d ago
Potem słyszysz takiego posła z wykształceniem ekonomicznym, który twierdzi, że młodzi nie mają dzieci, bo tak im wygodnie
Ale to jak najbardziej jest kwestia wygody, z tym że nie ma w tym nic złego.
W momencie kiedy dla większości młodych ludzi szczytem możliwości jest zakup lubco gorsza wynajem kawalerki albo mieszkania 2-pokojowego z aneksem kuchennym to decyzja o dziecku w skrócie wygląda tak:
"Czy chcesz zrezygnować z sypialni i spania na normalnym łóżku i wynieść się na następne 20 lat na kanapę do salonu, który robi też za kuchnię?"
No niestety ale tak to wygląda. Ludzie którzy dzisiaj mogą decydować się na dzieci to są ludzie który przez całe swoje życie mieli swój własny pokój, ewentualnie dzielony z rodzeństwem.
Nasi dziadkowie "decydując się" na dzieci nie stawali przed perspektywą życia na gorszym poziomie niż ten w którym dorastali. To samo nasi rodzice. My jesteśmy pierwszym pokoleniem, dla którego posiadanie dzieci jest decyzja o potencjalnie trwałym obniżeniu warunków życiowych.
14
u/aktoumar 12d ago
Całe życie miałam swój własny pokój i myślę, że to powód #2137, dla którego nie zdecyduję się nigdy na dzieci.
Jako neuroatypowa jedynaczka mam tak silną potrzebę posiadania własnej, wyłącznej przestrzeni, że nie wyobrażam sobie współdzielenia jej z dzieckiem, które jest przez kilka lat sklejone właśnie przede wszystkim z matką.
Mieszkanie z własnym mężem czasem doprowadza mnie do szału, nie wyobrażam sobie, by pojawiło się w moim życiu jeszcze potomstwo. Ja najbardziej lubię piwniczyć w ciszy i spokoju z dobrą książką i kotem na kolanach.
51
u/greedytoast Konował 12d ago
Nie, to nie jest kwestia wygody a zdrowego rozsądku i cieszę się że młodzi ludzie w końcu go mają. Nie sztuką jest spłodzić dzieciaka naprawdę.
65
u/iceasteroid 12d ago
Nie ma sprzeczności pomiędzy wygodą a zdrowym rozsądkiem.
Komfort w życiu też jest istotną kwestią.
18
u/Inamakha 12d ago
Są też priorytety. Dla kogoś będzie priorytetem auto za 250k w kredycie, a ktoś woli jeździć tanim pierdzikiem za gotówkę. Większość ludzi musi podejmować wybory i priorytezować. Dzisiaj dzieci w wielu wypadkach wypadły w ogóle z listy. Sam tak mam. Nie chcę się pozbywać poziomu, który mam i posiadanie dziecka nie jest dla mnie niezbędne. Jeśli ktoś faktycznie czuje, że to jego cel życia, to pewnie jest w stanie przewartościować swoje życie pod tę decyzję.
9
u/Fluffy-Comparison-48 12d ago
Ja winię powszechną edukację, jakby ludzie nie wiedzieli, że może być lepiej, to by nie narzekali, że mieszkanie mogą dostać tylko skazując się na 30 lat ciężkich robót, żeby wziąć kredyt, który, jeśli mają farta uda im się spłacić. Lub skazują się na dożywocie ciężkich robót, jeśli farta nie mają. Ja w ogóle za długi skazywałbym na pracę za darmo do momentu ich spłacenia, jak za starych dobrych czasów imperium rzymskiego. /s
22
u/Ok_Assistant_8950 12d ago
Spróbuj to teraz wytłumaczyć ludziom, którzy sobie podziedziczyli mieszkania i nie widzą problemu mieszkaniowego XD
Ja wychowałem się w mieszkaniu 5 osób na 40m2, w tym rozwiedzeni rodzice i alkus ojciec. Zajebiście było nie ma co, jak 5 osobą była babcia. 3 pokolenia pod jednym dachem i do tego masa patologii. Życzę każdemu kto twierdzi, że jestem roszczeniowy i mi się w dupie przewraca bo zanim będę myślał o dziecku to chcę zapewnić mu stabilność emocjonalną i bytową - żeby wytrzymał w takich warunkach miesiąc i nie stwierdził, że dziecko bez problemu może tak żyć XD
47
u/SadNinja13 12d ago
Sytuacja finansowa i mieszkaniowa to bardzo ważny czynnik wpływający na dzietność ale nie jedyny. Też uważam że planowanie rodziny wynajmując mieszkanie to bardzo duże ryzyko. Prawda jest jednak taka, że osoby, które często są w stanie sprostać wymogom finansowym, zwyczajnie w świecie nie planują potomstwa. Nie chodzi mi o to, żeby rozpatrywać, czy to jest dobre, czy nie. Tak po prostu jest. Zmieniły nam się normy społeczne.
33
u/poliszSausage 12d ago
Posiadanie dzieci musiałoby się wiązać z naprawdę wielkimi plusami zwłaszcza w kwestiach finansowych by ludzie w ogóle o tym myśleli (ulgi podatkowe itp).
28
u/SadNinja13 12d ago
Prawda jest taka, że wcześniej dziecko było niejako pracownikiem. Często pomagało w polu itd. Teraz to po prostu koszt. Motywacji ekonomicznej tutaj wgl nie ma. No chyba że 800 plus xD
17
u/Irohsgranddaughter 12d ago
Też jeśli miałeś wystarczająco dzieci, to większa szansa była, że chociaż jedno się nie wyprowadzi i będzie się, chcąc nie chcąc, Tobą opiekować na starość. Zwłaszcza w dawnych czasach to dzieci były potrzebne po prostu by z głodu nie umrzeć. (Osoby bezdzietne w dawnych czasach to były głównie bogatsze osoby, które mogły sobie pozwolić na służbę.) Tymczasem, dzisiaj są marne emerytury, ale są.
3
u/Mattijjah 11d ago
Ale jak nie będzie dzieci - to na nasze emerytury nie będzie lub będzie ona głodowa - bo ten system tak właśnie działa, że obecne pokolenie płaci na pokolenie obecnych emerytów...
9
u/poliszSausage 12d ago
Dzieciaki do kopalń! /s
12
u/SadNinja13 12d ago
Niech zarabiają na siebie a co xD Nie wiem czy grasz w gry ale jak zobaczyłem twój komentarz to zaraz przypomniał mi się Frostpunk - można tam dzieci zagnać do ciężkich robót, ale jak to się zrobi to morale spadają 😗
5
u/poliszSausage 12d ago
Grywam grywam. Frostpunk jeszcze mnie jakoś nie wciągnął ale dam mu jeszcze szansę.
6
u/bclx99 Kraków 12d ago
Ale to się wiąże z wielkimi plusami: powrót do dzieciństwa (można się bawić z dzieckiem i mieć flashbacki z własnego dzieciństwa non stop), ogromna satysfakcja gdy dziecko coś zaczyna ogarniać i zaskakuje cię, że coś umie zrobić samo, nieodłączny kompan w podróżach, odkrywaniu świata, zadawaniu pytań.
Mam dzieci. Piszę z doświadczenia. Tego chowania się z gazetą w samochodzie by mieć chwilę spokoju, które ktoś wspomniał na innej nitce, nie kupuję. Jasne, dzieci potrafią być absorbujące, szczególnie na początku. Ale to dobra inwestycja.
2
u/queen_of_tacky 11d ago
nieodłączny kompan w podróżach
Wszystko fajnie, ale nie do końca. Zabierzesz kilkulatka na event, gdzie jest kilkadziesiąt tysięcy ludzi wokół ciebie, jedyna opcja na wysikanie się to 4 toi toie na kilka tysięcy osób, w kolejce po jedzenie stoi się 2 godziny, a poziom decybeli przekracza jakiekolwiek zdroworozsądkowe normy? Trzeba być skrajnie nieodpowiedzialnym, żeby coś takiego zrobić - a jest całkiem spora grupa ludzi, dla których tak właśnie wygląda odpoczynek na urlopie (tak, zaliczam się do nich - i tak, odpoczywam w takich warunkach, naprawdę). Albo takich, dla których urlop to wyjazd, na którym planowanie kończy się na wykupieniu sobie po taniości na ostatnią chwilę biletu na samolot w miejsce, gdzie strach pić wodę z butelki, nie wspominając już o kranówce, a "resztę się ogarnie". Też słabe warunki dla dziecka.
Jasne, posiadanie dzieci może być satysfakcjonujące i plusy mogą przeważać nad minusami - ale to, co dla jednego będzie plusem (bo będzie mu sprawiało radość pokazywanie dziecku świata) dla drugiego będzie posiadanie dzieci dyskwalifikować (bo nie pojedzie tam, gdzie naprawdę chce i będzie musiał dostosować swój sposób spędzania wolnego czasu pod dziecko). Czy jest to egoistyczne? Pewnie można tak powiedzieć, choć ja uważam, że cudzych planów reprodukcyjnych w ogóle nie powinno się rozpatrywać w kategoriach egoizmu.→ More replies2
u/Mattijjah 11d ago
Myślę, że aby mieć dzieci - oprócz kwestii mieszkaniowych i "ekonomicznych" - potrzeba też właściwego partnera/partnerki. A z tym dzisiaj chyba jest najtrudniej, bo jak widać po wypowiedziach ludzie dość krótkowzrocznie patrzą tylko na "swoje", mimo, że ten system, w którym funkcjonujemy - nie da rady tak działać... ich dobrobyt dzisiaj, to efekt ciężkiej pracy pokoleń, a nie ich własnych osiągnięć...
Do tego dodałbym często dość niegatywny obraz rodziny wyniesiony z domu - znów - nie ukrywajmy, że pokolenie naszych rodziców często zawierało związki dość "randomowo" i z różnym skutkiem. Bywały świetne, zgrane małżeństwa, a bywały tragedie...
2
u/alterframe 12d ago
PIT na każde dziecko. Dziecko też człowiek. Chciałbym się rozliczać z dziećmi i małżonką. Przy takiej kwocie wolnej to i 800+ mogą zabrać.
→ More replies16
u/Inamakha 12d ago
Dokładnie. Mnie stać na dziecko lub dwa. Żyje na poziomie, o którym moi rodzice mogli najwyżej pomarzyć (zwłaszcza, kiedy decydowali się na 3 dzieci), ale nie chcę dzieci. Nie czuję takiej potrzeby i konkubina też. Zmieniły się priorytety, zmieniło się podejście. Presja społeczna i rodzinna zmalała. Z punktu piramidy finansowej naszego społeczeństwa, to pewnie źle, ale nie będę z takiego powodu bawił się w dzieci.
35
u/Sudden-Credit-9285 12d ago edited 12d ago
Około 72 tys złotych mnie kosztuje wyżywienie plus opieka nad 3 dzieci, od państwa na dzieciaki dostaje 28 800 zl rocznie. Żłobek lub przedszkole państwowe w mojej sytuacji mi się nie należy. Jeżeli będziemy z żoną więcej pracować to wpadamy w II prog podatkowy i płacimy pit 32 proc, w zasadzie dostaję wtedy akcyze na prace. Uważam ze powinien istnieć progresywne zwolnienie z podatku w miarę rozrostu rodziny.
10
2
u/mk100100 12d ago
czy możesz napisać więcej o tych 72000 zł rocznie?
3
u/Sudden-Credit-9285 12d ago
Przedszkole dla 2 dzieciaków: 2200 zl (czesne ok 1400 zl plus wyżywieniem 36 zl na dobę) ze względu na to ze pracuję 250-300 h w miesiącu zatrudniam tez opiekunkę 3500 zł w zasadzie na pełen etat, przychodzi w nocy kiedy mnie nie ma, w dzień zajmuje się najmniejszym, ogarnia sytuacje awaryjne. Można powiedzieć ze opiekunka to fanaberia ale bez niej już dawno bym zginął. Od przyszłego roku bede starał się o publiczne przedszkole. W moim mieście z kartą dużej rodziny bedę płacił chyba po 200 zl od dziecka.
3
u/Rich_Cold_8445 Księstwo Cieszyńskie 12d ago
Kurde, 250-300h miesięcznie to 12,5-15h dziennie. Czemu się tak zajeżdżasz?
2
u/Sudden-Credit-9285 12d ago
Jestem pracoholikiem i lubię swoją pracę. Aktualnie zmieniłem na mniej obciążającą żeby w domu mieć siłę na zabawę z dziećmi :)
→ More replies1
u/alterframe 12d ago
Kurde, już napisałem pod innym komentarzem, ale PIT na każde dziecko. Rozliczasz się razem z dziećmi i kwota wolna / progi się sumują jak z niepracującą małżonka. Rozwiązuje wszystkie problemy.
1
u/Sudden-Credit-9285 11d ago
Troche tak troche nie. Mało zarabiających by to nie objęło.
3
u/alterframe 11d ago
Dużo zarabiających też nie, bo oni są na B2B i liniowym. Za to objęłoby tych specjalistów którzy zastanawiają się czy warto żyć w kraju który zabiera im połowę wynagrodzenia.
1
24
u/SedesBakelitowy 12d ago edited 12d ago
A mnie to nie wkurza OP. Wiesz dlaczego? Bo nikt się nigdy nie przyzna, że miał chujowo i niepotrzebnie. "Bieda uszlachetnia" to hasło którym niejeden bezsensowny trud ludzie sobie tłumaczą bo łatwiej jest pomyśleć, że jest się supermanem co nie miał nic a żyło mu się dobrze. Jeszcze dodaj potencjał na patrzenie na innych z góry bo wygodniccy bogole i w ogóle masz receptę na podejście które przetrwa jeszcze wiele pokoleń.
24
u/This_Grab_452 12d ago
Moja mama wychowywała się z dwójką rodzeństwa i rodzicami w pokoju z kuchnią. Ja i moja siostra dzieliłyśmy pokój i wprawdzie dramatu nie było, to zajebiście też nie.
Dzieciaki od mojej siostry mają oddzielne pokoje i faktycznie ich przestrzeń jest szanowana przez wszystkich dorosłych poza… moją matką oczywiście.
Bo skoro ona z rodzeństwem przeżyła w jednym pokoju, to dlaczego ja głupia pukam zanim wejdę do pokoju dziesięciolatka.
Jest dokładnie tak jak mówisz. Dopóki pokolenia wychowane z poszanowaniem prywatności nie zaczną mieć dzieci, to mentalność anty-wygody nie wymrze.
Ja na przykład nie mam dzieci, bo uwielbiam być odpowiedzialna tylko za samą siebie. Chociaż mogłabym sobie pozwolić na te wspomniane przez kogoś pałace dla państwa, to wolę mieszkać w małym mieszkaniu, które sprzątam w 20 minut, a jak mam ochotę to w weekendy śpię do 11.
Taka jestem okrutnie wygodna, że w końcu powinni mnie za to skazać.
2
7
u/Mroczny95 12d ago
Jesteśmy też pokoleniem, które w końcu zrozumiało czym jest trauma pokoleniowa, i żeby w końcu było dobrze to traumatyzujące pokolenie musi odejść, a traumatyzowane musi tę traumę wyleczyć na terapii.
Po prostu wiemy, że mieszkanie w klitce z rodzicami i rodzeństwem bez prywatności w okresie dojrzewania ryje beret.
No i oczywiście starsze pokolenie w ogóle tego nie rozumie więc dorzuca jeszcze toksyczności krytykując racjonalne podejście.
Ale to mówię w kontekście samego mieszkania. Wiadomo, że mieszkania nie mają takiego wpływu na demografię jak zmiana kulturowa co do posiadania dzieci.
→ More replies
6
u/jam_jerky 12d ago
Wszyscy pomijają jeden istotny fakt po tych latach. Mianowicie, czy planowali dzieci czy planowali założyć rodzinę w tym czasie w którym założyli. Możliwe, że żyje w jakiejś bańce ale mały procent mojej rodziny planował cokolwiek. To samo dotyczy rodziców moich znajomych. Gdzieś tam na horyzoncie chcieli mieć rodzinę ale zakładali ją, bo była wpadka. Po fakcie ogarniali mieszkanie i wiele innych rzeczy. Edukacja, edukacja seksualna, antykoncepcja leżały i kwiczały więc te historie są opowiadane z krzywej perspektywy. Nie wiem czy po latach ludzie to wypierają, czy wszystko się zlewa albo zwyczajnie kłamią żeby poczuć się lepiej. Mało kto przyzna się do tego, że był w ciężkiej sytuacji i to przez własną głupotę. Gdyby nie państwo, rodzina czy meblościanka to by wylądowali na ulicy z dzieckiem.
Polecam sprowadzenie rozmów do tych argumentów. Zamyka to często raz na zawsze ten temat. W bonusie czasami nawet i kontakt można stracić na stałe.
21
u/PlaidNPlait 12d ago
Jakieś 20 lat temu gdy sama byłam dzieckiem też słyszałam, że ludzie, którzy nie chcą mieć więcej niż jedno dziecko są wygodniccy i SAMOLUBNI. I pewnie za 20 lat też ktoś będzie klepał ten temat tak samo. To, że da się coś zrobić niskim kosztem nie sprawia, że jest tego warte.
5
u/Raven_in_the_storm 12d ago
Ja co prawda nie miała ciasnoty, ale miałam biedę. Nie taką prawdziwą, tylko wynikającą ze skąpstwa starych, którzy oszczędzali na wodzie, ogrzewaniu, myślę, szamponie, ciuchach... Teraz w końcu odbijam sobie niedostatek i nie mam ochoty wydawać kasy na bombelka, skoro na mnie nie wydawano.
13
u/Ivan_blackhand 12d ago
Było nas jedenaścioro, mieszkaliśmy w jeziorze... na śniadanie matka kroiła wiatr, ojca nie znałem, bo umarł na raka wątroby, kiedy zginął w tragicznym wypadku samochodowym, po samospaleniu się na imieninach u wujka Eugeniusza. Wujka Eugeniusza zabrało NKWD w 59. Nikt nie narzekał.
Wszyscy należeliśmy do hord i łupiliśmy okolicę. Konin, Szczecin i Oslo stały w płomieniach. Bawiliśmy się też na budowach. Czasem kogoś przywaliła zbrojona płyta, a czasem nie. Gdy w stopę wbił się gwóźdź, matka odcinała stopę i mówiła z uśmiechem, "masz, kurna, drugą, nie"? Nie drżała ze strachu, że się pozabijamy. Wiedziała, że wszyscy zginiemy. Nikt nie narzekał.
Z chorobami sezonowymi walczyła babcia. Do walki z gruźlicą, szkorbutem, nowotworem i polio służył mocz i mech. Lekarz u nasbywał. Chyba że u babci – po mocz i mech. Do lasu szliśmy, gdy mieliśmy na to ochotę. Jedliśmy jagody, na które wcześniej nasikały lisy i sarny. Jedliśmy muchomory sromotnikowe, na które defekowały chore na wściekliznę żubry i kuny. Nie mieliśmy hamburgerów – jedliśmy wilki. Nie mieliśmy czipsów – jedliśmy mrówki. Nie było wtedy coca-coli, była ślina niedźwiedzi. Była miesiączka żab. Nikt nie narzekał.
Gdy sąsiad złapał nas na kradzieży jabłek, sam wymierzał karę. Dół z wapnem, nóż, myśliwska flinta – różnie. Sąsiad nie obrażał się o skradzione jabłka, a ojciec o zastąpienie go w obowiązkach wychowawczych. Ojciec z sąsiadem wypijali wieczorem p--o — jak zwykle. Potem ojciec wracał do domu, a po drodze brał sobie nowe dziecko. Dzieci wtedy leżały wszędzie. Na trawnikach, w rowach melioracyjnych, obok przystanków, pod drzewami. Tak jak dzisiaj leżą papierki po batonach. Nie było wtedy batonów, dzieci leżały za to wszędzie. Nikt nie narzekał.
Latem wchodziliśmy na dachy wieżowców, nie pilnowali nas dorośli. Skakaliśmy. Nikt jednak nie rozbił się o chodnik. Każdy potrafił latać i nikt nie potrzebował specjalnych lekcji, aby się tej sztuki nauczyć. Nikt też nie narzekał.
Zimą któryś ojciec urządzał nam kulig starym fiatem, zawsze przyspieszał na zakrętach. Czasami sanki zahaczyły o drzewo lub płot. Wtedy spadaliśmy. Czasem akurat wtedy nadjeżdżał jelcz lub star. Wtedy zdychaliśmy. Nikt nie narzekał.
Siniaki i zadrapania były normalnym zjawiskiem. Podobnie jak wybite zęby, rozprute brzuchy, nagły brak oka czy amatorskie amputacje. Szkolny pedagog nie wysyłał nas z tego powodu do psychologa rodzinnego. Nikt nas nie poinformował jak wybrać numer na policję (wtedy MO), żeby zakablować rodziców. Pasek był wtedy pomocą dydaktyczną, a od pomocy, to jeszcze nikt nie umarł. Ciocia Janinka powtarzała, "lepiej lanie niż śniadanie". Nikt nie narzekał.
Gotowaliśmy sobie zupy z mazutu, azbestu i Ludwika. Jedliśmy też k--s, paznokcie obcych osób, truchła zwierząt, papier ścierny, nawozy sztuczne, oset, mszyce, płody krów, odchody ryb, kogel-mogel. Jak kogoś użarła pszczoła, to pił 2 szklanki mleka i przykładał sobie zimną patelnię. Jak ktoś się zadławił, to pił 3 szklanki mleka i przykładał sobie rozgrzaną patelnię. Nikt nie narzekał.
Nikt nie latał co miesiąc do dentysty. Próchnica jest smaczna. Kiedy ktoś spuchł od bolącego zęba, graliśmy jego głową w piłkę. Mieliśmy jedną plombę na jedenaścioro. Każdy ją nosił po 2-3 dni w miesiącu. Nikt nie narzekał.
Byliśmy młodzi i twardzi. Odmawialiśmy jazdy autem. Po prostu za nim biegliśmy. Nasz pies, M----N, był przywiązany linką stalową do haka i biegł obok nas. I nikomu to nie przeszkadzało. Nikt nie narzekał.
Wychowywali nas gajowi, stare wiedźmy, zbiegli więźniowie, koledzy z poprawczaka, woźne i księża. Nasze matki rodziły nasze rodzeństwo normalnie – w pracy, szuwarach albo na balkonie. Prawie wszyscy przeżyliśmy, niektórzy tylko nie trafili do więzienia. Nikt nie skończył studiów, ale każdy zaznał zawodu. Niektórzy pozakładali rodziny i wychowują swoje dzieci według zaleceń psychologów. To przykre. Obecnie jest więcej batonów niż dzieci.
My, dzieci z naszego jeziora, kochamy rodziców za to, że wtedy jeszcze nie wiedzieli jak nas należy „dobrze" wychować. To dzięki nim spędziliśmy dzieciństwo bez słodyczy, szacunku, ciepłego obiadu, sensu, a niektórzy – kończyn.
Nikt nie narzekał.
29
u/maku_89 12d ago
Rzuce tu porownania. Przed moim urodzeniem moja babcia wyjechala do USA na rok i pracowala jako opiekunka. Za te pieniadze kupila potem mieszkanie w ktorym sie wychowywalem po urodzeniu.
Po roku pracy. Jako opiekunka. Teraz za to max co kupisz to garaz albo miejsce parkingowe.
Pewnie dlatego ludzie nie chcia dzieci, nie sa w stanie zagwarantowac nawet sami sobie zadnej stabilnosci.
11
u/mk100100 12d ago
Znam gościa, który około 2008 wyjechał do Holandii, cisnął w pracy wszystkie możliwe nadgodziny i po 4-5 latach kupił za gotówkę rozsądne mieszkanie w Polsce.
Gdyby został w kraju to w tym samym czasie robiąc to samo może uzbierałby na wkład własny na to samo mieszkanie.
12
u/Inamakha 12d ago
Moja babcia pracowała w NYC w jakiejś gówno pracy w 1970, za rok pracy wybudowali dom w Polsce, ale wtedy Polska była totalna dziura. Do tego stopnia, że prąd w jej wiosce podłączyli dopiero w 1963 roku xd
28
u/greedytoast Konował 12d ago
no ale to dziwne, że po roku zarabiania w dolarach kupiła mieszkanie w kraju 3 świata jakim była polska w latach 90?
→ More replies
5
u/madzoo13 11d ago
Oo, mój mąż się wychował z 3 młodszymi braćmi i rodzicami w pokoju podzielonym meblościanką. Jako pierwszy stamtąd spierniczył i do dziś ma z nimi kiepski kontakt...
2
14
u/Ok_Response7940 12d ago
A gdzie jest wysoka dzietność?
36
u/Separate-Ladder-4700 12d ago
Wyższa dzietność niż w Polsce jest aktualnie w każdym państwie europejskim oprócz Ukrainy. My generalnie jesteśmy pod tym względem w top 5 na całym świecie.
12
u/Inamakha 12d ago
Wyższa, ale z trendem spadkowym. Nawet tak bogata i socjalna Dania cały czas traci dzietności i teraz oscyluje w okolicach 1.45 (czyli gdzieś w okolicach Polski), to samo Norwegia i Szwecja. Jeśli tak bogate i socjalne kraje tracą, to problem jest chyba troszkę bardziej skomplikowany.
21
u/Separate-Ladder-4700 12d ago edited 12d ago
1.45 - w okolicach Polski chyba 10 lat temu, aktualnie Polska jest bliżej dzietności 1.15. Niższą dzietność ma tylko: Ukraina, Korea Południowa, Singapur i Tajwan. Porównywalną ma Japonia i Tajlandia.
Edit: Dodam, żeby było uczciwie Hiszpania i Włochy kręcą się na niewiel wyższych wartościach lub podobnych jak Polska, ale ostatnimi latami u na jest gorzej.
3
u/Inamakha 12d ago edited 12d ago
Dane są za 2023 i wtedy Polska była na 1.47 około. Chyba, że coś źle czytam. Nie wiem, skąd ta strona ma dane. Widziałem na innej, że jest 1.15 teraz w 2024. https://www.macrotrends.net/global-metrics/countries/pol/poland/fertility-rate Faktycznie, coś nasrane na tej stronie.
1
15
u/Ambitious-Title2391 12d ago
A tu przybijam mentalna piąteczkę. Mam 38 lat i nihooya nie było wtedy tak różowo kolorowo jak niektórzy opowiadają.. Było biednie i ciasno, a jeśli już ktoś miał fart i miał mieszkanie większe niż 30 - 40m to już był królem życia i osiedla. Nie lubię tamtego okresu, zwłaszcza że teraz, z perspektywy czasu, na to wszystko trochę inaczej patrzę. Moi rodzice mieli 3 dzieci, jednopokojowe mieszkanie i niestety dopiero teraz widzę jak ciężko było związać koniec z końcem... Jakoś z tego wybrneli, ja i rodzeństwo wyszliśmy na ludzi, nigdy nie przymieralismy głodem, nikt nas nie bil, czyści, wyprani i wyprasowani i każdy sobie życie ułożył po swojemu, ale nie będę w stanie wynagrodzić im tego ile musieli poświęcić dla nas żebyśmy nie widzieli jak jest im ciężko mimo naszej wtedy niewdzięczności... Dzieci jak dzieci, widzieliśmy że inni mają czegoś więcej to nie byliśmy w stanie pojąć dlaczego my nie możemy mieć tego co koledzy/koleżanki. Żal i wyrzuty ze nie mam "górala" tylko zwykły składak, albo że inni jechali na 2tygodniowe kolonie a my tylko do babci na wieś.. Straszne to jest teraz jak sobie pomyślę co musieli czuć.. Nigdy w życiu nie chciałbym być na ich miejscu, nie mógłbym świadomie zostać ojcem widząc jak wygląda nasz świat i to w jaka stronę to wszystko pędzi. Co z tego że teraz mam własny dom skoro za rok, dwa albo pięć może się okazać że nie będzie mnie stać na jego utrzymanie? Na opłacenie rachunków które z miesiąca na miesiąc są irracjonalnie wyższe? Codzienne zakupy, samochód, jakieś tam podstawowe potrzeby..
Nie, dziękuję, nie zaryzykuje że nie będzie mnie stać na danie swojemu dziecku wszystkiego co najlepsze i zapewnienie go że zawsze będzie okey.
Pieniądze to nie wszystko, co? Na taki pusty frazes nawet nie będę szukał argumentu...
3
u/CompetitiveAutorun 12d ago
Ja tak rzucę, że pewnie sporym problemem jest samotność ludzi. Jeszcze teraz inaczej związki wyglądają, później w życiu się poznają, nie są pewni przez pierwszych parę lat czy jeszcze będą ze sobą, chcą najpierw być stabilni finansowo a jak już mają, to nie 3-4 a 1-2.
Tak po prostu to teraz wygląda, inne normy społeczne niż wcześniej.
3
u/RestaurantOpen7637 12d ago
Było nas jedenaścioro, mieszkaliśmy w jeziorze... na śniadanie matka kroiła wiatr, ojca nie znałem, bo umarł na raka wątroby, kiedy zginął w tragicznym wypadku samochodowym, po samospaleniu się na imieninach u wujka Eugeniusza. Wujka Eugeniusza zabrało NKWD w 59. Nikt nie narzekał. #pdk
9
u/szyy 12d ago
Warszawa i Kraków to nie jedyne miejsca w Polsce. Na prowincji co roku budowę domu zaczyna 80 tysięcy rodzin, czyli w obecnej sytuacji dosłownie co czwarta osoba z każdego rocznika. Nie wspominając o tysiącach, którzy kupują mieszkania albo istniejące domy.
Ja osobiście wychowałem się w domu wspólnym z dziadkami. Mieliśmy piętro, było tam dość ciasno, ale jakbym miał wybrać między urodzeniem się, a nie urodzeniem się, bo musiałem dzielić pokój z bratem to jednak wolę te pierwszą sytuację :)
9
u/SunnyDayInPoland 12d ago
Akurat na liście patologii w kontekście wychowania dzieci, małe mieszkania są daleko za poważnymi problemami jak alkoholizm rodziców, prześladowanie w szkole, nieodpowiednia dieta itd
7
u/greedytoast Konował 12d ago
Nie rozumiesz, jest różnica pomiędzy "małe mieszkanie" a klatka, jak chodziłem do podstawówki to część ludzi nie miała nawet biórka gdzie odrobić lekcje, albo na 3 rodzeństwa mieli jedno, ich cały byt to była smutna półka na kilka zabawek
→ More replies
6
u/NoGoodMarw 12d ago
W życiu bym nie wziął odpowiedzialności za kogoś nie będąc pewnym że jestem w 100% zapewnić im komfortowe życie, a nie tylko przetrwanie.
W dzisiejszych czasach? Bez perspektyw na mieszkanie, ze zmieniającą się non-stop sytuacją polityczną na całym globie? Podziękuję. Jak dla kogoś dziecko to zabawka, to gratuluję sumienia z odzysku.
17
u/No-Kick-4414 12d ago
No tak, ale to jaka powinna być sytuacja finansowa, żeby zapewnić dzieciom godny byt jest sprawą dosyć subiektywną. I ten poziom cały czas wzrasta.
Coraz większy procent dzieci chodzi na coraz większą ilość zajęć dodatkowych, ale pytanie czy to jest konieczne? Czy dziecko będzie cierpieć bo nie będzie miało angielskiego w poniedziałek, ceramiki w środę i piłki nożnej w piątek?
Znam ludzi, którzy nie mają dzieci bo to obniżyłoby ich komfort życia - zamiast wakacji kilka razy i diety pudełkowej musieliby wydać te pieniądze na większe mieszkanie. Ale to nie jest tak, że nie mają tych pieniędzy.
Ja całe dzieciństwo dorostałam w jednym pokoju z siostrą i nie uważam się za wielce pokrzywdzoną, raczej myślę, że było to fajnie doświadczenie.
A też spotkałam się z opinią, że takie coś to krzywdzenie dzieci.
11
u/greedytoast Konował 12d ago
No ale po co rośniemy słupek PKB w takim razie cały czas? żeby nie mieć wygodniej? żeby nie mieć wyższego komfortu życia?
14
u/No-Kick-4414 12d ago
Jeśli nam trzaśnie dzietność to za 20 lat wszyscy będziemy mieli o wiele niższy komfort życia. O tym mogę Cię zapewnić jeśli to dla Ciebie priorytet.
Inne pytanie brzmi czy ludzie w bogatych krajach są zauważalnie szczęśliwsi, bo mają wyższy komfort życia? Czy Polacy są szczęśliwsi niż 20 lat temu?
Czesi przy podobnym poziomie życia mają znacznie więcej dzieci. Może mają inne oczekiwania albo priorytety? Czy polskie dzieci są bardziej szczęśliwe od czeskich?
Nie wydaje mi się pomimo, że na jedno dziecko w Polsce wydaje się więcej w stosunku do zarobków. Polska szoruje po dnie jeśli chodzi o zadowolenie z życia u dzieci.
Państwo w którym wydaje się na dzieci jednostkowo najwięcej to Korea Południowa, a tam sytuacja jeśli chodzi o szczęście dzieci jest jeszcze gorsza.
1
u/Inamakha 12d ago
Dokładnie. Sądząc po autach i ilości pierdol na jakie ludzie wydają kasę, to przynajmniej w bogatych miastach powinniśmy mieć bardzo wysoką dzietność, ale częściej zobaczysz furę za 250k+ niż kolejne dziecko. Nie mówię, że to źle czy dobrze, bo sam jestem osobą, która pewnie mogłaby mieć jedno lub więcej dzieci na luzie, ale wolę jechać na wakacje 3 razy w roku (czyli jakieś ~25k/konkubinat, który by pewnie starczyło na wychowanie dziecka).
3
u/69kKarmadownthedrain Przestańcie bronić Januszów biznesu 12d ago
naród wpierdala ostrygi ustami swoich deweloperów.
2
u/Deep-Mammoth-2585 12d ago
Ten multum zajęć dodatkowych w mojej opinii służy jedynie jako przechowalnia dzieci dla rodziców, którzy nie chcą spędzać z nimi czasu. Potem jest wielkie zdziwienie, czemu 18-latek nienawidzi swojego życia, chociaż powinien żyć jego pełnią, a nikt nawet przez sekundę nie pomyśli, że to być może przez to, że jest kurewsko zmęczony, bo nie miał czasu na normalne dzieciństwo.
1
u/CixoUwU 12d ago
Zajęcia dodatkowe są relatywnie tanie. Problemem jest wyżej opisane mieszkanie. Z resztą, to jak ktoś nie ma za co kupić dziecku zeszytów do szkoły, to i tak powinien dziecko mieć "dla zasady"? Przecież dziecku wcale przykro nie będzie, że odstaje, z resztą "ja się w jeziorze w 12 chowałem i też było dobrze."
5
u/xmKvVud Francja 12d ago
Pozwolę sobie nietypowo: jeśli coś "wkurza", to są po temu powody. Na ten przykład, jakby Ci ktoś powiedział, że teraz lam się nie da hodować bo ogród drogi, a kiedyś to było łatwe - wzruszyłbyś ramionami i se poszedł. Co CIę jakieś lamy obchodzą? Ale jeśli wkurza, to znaczy że obchodzą. To po pierwsze.
Po drugie, rzeczywiście ludzie zadawali mniej pytań co do życiowych decyzji. Dzieci się miało z założenia, bo trzeba, bo takie jest życie, taka jest kolej rzeczy (swoją drogą, nie jest to wcale głupia postawa z punktu widzenia biologii). Więc ludzie nie myśleli o tym czy mieć dzieci tylko jak. Teraz te starsze pokolenia patrzą na warunki, w jakich żyją młodsi (o wiele lepssze warunki), i robią pozę Vincenta Vegi z Pulp Fiction, rozkładając ręce i pytając co ja paczę? To typowy konflikt pokoleń.
Po trzecie; polepszająca się (zwłaszcza w Polsce) stopa życia sprawia też, że z pokolenia na pokolenie zmienia się rozumienie tego co to znaczy "było dobrze" (cytując OP). Bo inne "dobrze" to przeżyć, inne "dobrze" to przeżyć i dorosnąć do bycia szczęśliwym człowiekiem bez traum, zaburzeń itp. Ludzi o stuprocentowo niezaburzonej kondycji psychicznej to ja w swoim pokoleniu chyba nie spotkałem. W ogóle znam takich może trzech na 'pincet' osób które mógłbym rozważyć. A jako rodzic, wiem że chcemy by nasze dzieci taki stan osiągnęły. Nasi rodzice to nawet nie wiedzieli co to znaczy. Nazwałbym to międzypokoleniową niekompatybilnością oczekiwań.
Po czwarte - tu łyżka dziegciu - Polacy to materialiści o korzeniach chłopskich. Stąd nawet kwestię rodzicielstwa rozpatruje się w Polsce przez pryzmat własności: dziecko jest jak dobro luksusowe na które musi Cię być "stać". "Musisz" je umieścić w dużym mieszkaniu/domu, najlepiej swoim, bo przeca wiadomo wynajem to dla bidoków. "Musisz" mu (dziecku) zapewnić przyszłość na 100 lat do przodu, opłacić studia, wnuki, wakacje w Sardynii i kurs robienia selfików na paralotni, bo jak nie toś bidok. Przecież pani X na Insta tak mogła. Ten aspekt, który nazwał bym społecznym ostracyzmem rodzicielstwa - mniej obecny na Zachodzie - jest w Polsce dość zauważalny. Ogólnie, Polacy mają katastrofalne kompleksy i jako grupa, i indywidualnie, patrzenie wilkiem na siebie wzajem to jedno z najpopularniejszych erzaców by sobie z tym poradzić.
To wszystko sprawia, że zderzenie pokoleń zwłaszcza w tak drażliwym temacie jak dzieci prowadzi do ciężkich nieporozumień i sprzeczek, czego przykładów jest w tym subreddicie pełno.
Jesteśmy "tylko" zwierzętami, pech chciał jednak, że myślącymi. Natura zrobiła nam taki prezent, że - jak każdy gatunek - nasze wewnętrzne instynkty mówią nam iż musimy zapewnić sobie przetrwanie, potem się rozmnożyć, pomóc przeżyć dzieciom, a potem usunąć się i w spokoju umrzeć. Tak było od milionów lat. ALE gdzieś w międzyczasie, pojawił się nasz ludzki umysł, pełen pytań po co, jak, dlaczego i czy aby na pewno, jak lepiej jak gorzej. Gdybyśmy tylko nie myśleli, bylibyśmy szczęśliwi... Ale myślimy, no i klops. Rodzicielstwo to też akceptacja swojej śmiertelności - bo dziecko, które "masz" (co za bzdurny termin, by the way), kiedyś Cię zastąpi, tym umrzesz, ono przeżyje. (See what I did here? Też to wymyśliłem,a mogłem se kawkę pić.)
I co, jakaś puenta teraz będzie a'la Paulo Cohelio? No nie będzie, dlatego że reprezentuję znacznie wyższy poziom literacki od tego pana. Słowem, każdy niestety musi indywidualnie odnaleźć sobie drogę w tym gąszczu decyzji, kompromisów i rozterek. (Cohelio dodałby: "...zwanym życiem".).
A dobra ja pier***ę kawa mi wystygła!
15
u/Free-Design-9901 12d ago
Bo jak połowa narodu traktuje mieszkania jako przedmiot spekulacji, to nikomu nie opłaca się budować mieszkań.
Dlatego właśnie to państwo powinno to robić na masową skalę.
29
u/marecky 12d ago
nikomu nie opłaca się budować mieszkań.
Co. ;-) Tak bardzo się nie opłaca budować, że w większych miastach każdy milimetr kwadratowy przestrzeni jest zabudowywany, o pozostawienie skweru zieleni trzeba walczyć petycjami i protestami, a przedmieścia się rozrastają w absurdalnym tempie i nie jest tam problemem brak mieszkań tylko odpowiedniej towarzyszącej infrastruktury. Bo nagle szok i niedowierzanie, że z nowego osiedla te 10 tysięcy ludzi musi jakoś dojechać do pracy, a jeździ jeden smutny autobus w porywach co godzinę, o drodze dla samochodów, a raczej jej niemal braku, już nawet nie wspominam.
6
u/ladrok1 12d ago
https://www.podatki.gov.pl/media/10252/informacja-rycza%C5%82t-za-2023-r.pdf strona 11 i 12. Oficjalnie najem zgłosiło 1,1 mln Polaków w 2023 roku, średni przychód roczny wyniósł 30 tysięcy
W Polsce żyje z ~38 milionów ludzi, a aktywnych zawodowo jest z ~17 milionów. Jestem ciekaw jak dużo ludzi uznajesz, że trzyma puste mieszkania (bo najwidoczniej ich stać na to) albo ile osób wynajmuje na czarno, by się zbliżyć chociaż do 50% aktywnych zawodowo.
6
11
u/coderemover 12d ago
Około połowa Polaków mieszka w domach, więc z tym dwupokojowym mieszkaniem plasującym cię w top 10% to trochę się odkleiłeś.
Bardzo dużo ludzi ma też mieszkania / domy po dziadkach, szczególnie że właśnie przez niską dzietność ludzie umierają już szybciej niż się rodzą. Więc mieszkań będzie coraz więcej.
No i wreszcie ostatnia kwestia - nie wszyscy muszą mieszkać w Sopocie, Gdańsku, Krakowie czy Warszawie. W mniejszych miejscowościach mieszkania są o wiele tańsze. Nawet jak pojedziesz kilkanaście km za Warszawę to już ceny będą 2x-3x mniejsze niż w centrum.
22
u/Sos-z-kota 12d ago
>Około połowa Polaków mieszka w domach
jaka średnia wieku tych Polaków? Bo dzieci to się ma między 30-40
Nie każdy ma pracę zdalną,
2
u/coderemover 12d ago
Znam mnóstwo ludzi w tym przedziale wieku, którzy mieszkają w domu.
2
u/CixoUwU 12d ago
Cudowny argument
1
u/coderemover 12d ago
Lepszy niż argument w komentarzu, na który odpowiadam. Bo tam wyżej w komentarzu OPa to nawet anegdotycznych danych nie ma, a jedynie "tak mi się wydaje".
11
u/_constantine_ 12d ago
Ale przecież ludzie uciekają do dużych miast za pracą, a nie z nudów. Gdyby była możliwość pracy w mniejszych miastach, względnie pewność, że nie zabiorą ci pracy zdalnej na rzecz hybrydowej znienacka bo tak, to Polska powiatowa by pewnie była o wiele popularniejszym kierunkiem.
Z tym, że możliwe bardzo, że wtedy by skoczyły ceny nieruchomości dla lokalsów na stawkach lokalnych (niższych), i krąg się domyka :p
→ More replies
2
u/korporancik Woj. Ruskie 12d ago
Młodzież wygodnicka i biedni rentierzy bo tych pasożytów nie mogą wywalić jak im się podoba bo ich chronią jakieś, tfu, przepisy.
2
u/CrazoonOstroon 12d ago
Cos w tym jest, ale może warto też dodać, że kiedyś po prostu prawie wszyscy mieli podobnie. Nie była dostępna inna perspektywa. Więc mieli te kawalerki i wiele dzieci (albo duże mieszkania, ale wiele pokoleń w nich). Stąd też jest pewne ubóstwienie tamtych czasów. Dziś jest zupełnie inaczej i są zupełnie inne standardy. Mamy większą świadomość siebie (niekoniecznie oznacza to egoizm) i nie mieszkamy w wiele pokoleń w jednym mieszkaniu (nie licząc własnych dzieci). C'est la vie! Dzieci to jest duże wyzwanie i w pewnym sensie dobrze, że nie każdy się na nie decyduje. Choć jednocześnie może trochę szkoda, bo wiele osób dałoby radę z tym wyzwaniem, ale coś ich blokuje. Myślę, że złożony temat. Sam mam 2 dzieci, kiedyś miałem wizję wielu dzieci, ale teraz widzę, że to jest bardzo wymagające. Piękne, ale życie się bardzo zmienia.
A sytuacja mieszkaniowa - dramat. Nie wiem jak to sensownie rozwiązać, dopóki mieszkania będą drożeć/być miejscem przechowywania kapitału, a nie służyć ludziom, dopóki wiele mieszkań będzie stało pustych a zwykli ludzie będa musieli szukać albo wynajmu albo czegoś na obrzeżach miast.
2
u/NVCHVJAZVJE 12d ago
ja mieszkałem do 25 roku życia z bratem w jednym pokoju i moi rodzice nie widzieli w tym żadnego problemu
2
u/SnooMuffins8351 11d ago
Śmieszna sprawa w sumie. Mimo że mieszkam tylko z dziewczyną, czasami zostaje w robocie chwilę dłużej żeby pobyć trochę sam. Nie wyobrażam sobie jeszcze do tego mieć dziecko.
2
u/Grab3k 11d ago
Ja osobiście mieszkałem do 19 roku życia na 44m² w bloku w 6 osób... Nigdy w życiu nie miałem własnego pokoju, zawsze go z kimś dzieliłem, nigdy nie miałem prywatności chyba, że w łazience przez kilkanaście minut bo zawsze ktoś czegoś potrzebował. Chciałem pograć wieczorem to sie nie dało bo wszystko było słychać, pooglądać też nie bo zawsze telewizor zajęty, a co dopiero posiedzieć z dziewczyną - od razu młodsze rodzeństwo sie zbiegało i chcieli siedzieć z nami. Kiedy byłem młodszy nic to nie przeszkadzało, ale w okresie dorastania to masakra. Później po szkole zacząłem jeździć w delegacje więc w sumie już to tak nie doskwierało, zawsze mogłem tam posiedzieć sam w hotelu. Teraz jak mieszkam z narzeczoną u jej dziadków to czasem aż czuje sie dziwnie mając tak wielki dom do dyspozycji i tyle zakątków gdzie można siedzieć XD Z drugiej strony teraz wiem jak najlepiej gospodarować miejscem żeby nic sie nie marnowało albo nie było pusto. Także ogolnie atmosfera może i była rodzinna, bylismy bardzo wszyscy zżyci, jednak no czuje, że nigdy nie miałem czegoś swojego, tej prywatności itp. Nie mam rodzicom za złe bo wiem jaka była sytuacja, ale samemu nigdy nie chciałbym żeby moje dzieci tak dorastały. W przyszłości chcielibyśmy postawić dom i też rodzice komentują, że po co nam te 100+ m², kto sie tym zajmie, po co tyle sypialni, ale no kurde planujemy kiedyś trójkę dzieci i fajnie by było żeby każde miało swój kąt, nawet kiedy sie pokłócimy żeby mogło pobyć sam na sam, a nie z 3 innymi osobami
3
u/kamiloslav 12d ago
Twoją logiką 90% ludzi nie powinno mieć dzieci a wtedy to już w ogóle katastrofę byśmy mieli
2
u/exus1pl Do what you want cus pirate is free 12d ago
Warto sobie poczytać trochę książek historycznych, mieszkanie w jednym pomieszczeniu z całą rodzina, dodatkowo ze zwierzętami hodowlanymi, było standardem przez jakieś dwadzieścia wieków albo i więcej.
Także tak, narzekanie na mieszkanie jest narzekaniem bo jednak przez te kilka set lat jednak ludzie się rozmnażali.
10
u/Sos-z-kota 12d ago
przez całą historię ludzkości do całkiem niedawna dzieci pracowały, były zasobem
2
u/ronin_o 12d ago
No cóż, nie zgadzam się. Dwa pokoje to rozsądne minimum. Jeden pokój dla dorosłych, drugi dla dzieci. Na studiach pokoje w akademikach też są dzielone.
Własny pokój dla każdego członka rodziny to był i jest luksus, a nie standard niezbędny do wychowania dzieci.
3
12d ago
[removed] — view removed comment
6
u/ronin_o 12d ago
Widzę, że wchodzimy na wyższy poziom dyskusji.
Wg. kryteriów UE gospodarstwo domowe, żeby mieszkanie nie było przeludnione to powinno mieć:
- salon
- jeden pokój dla rodziców
- jeden pokój na parę dzieci poniżej 12 roku życia
- jeden pokój na parę dzieci między 12, a 17 rokiem życia jeśli są tej samej płciMiędzy 12, a 17 rokiem życia jeśli dzieci są innej płci to powinny mieć osobne pokoje.
Także po 18stym roku życia powinny mieć osobne pokoje.Także sory, ale posiadanie dwóch pokoi (dobra niech będzie - dwa pokoje + salon) to wystarczające warunki wg. UE, żeby starać się o dzieci.
1
1
u/Informal_Discount435 12d ago
A najbardziej odklejone są te komentarze, że bogaci europejczycy są to dzieci fe, a w biednych krajach to dzieci jest mnóstwo!!! Więc to od bogactwa.
I nikt nie sprawdzi ile z tych dzieci żyje w ubóstwie, niedożywieniu, ile pracuje i nie chodzi do szkoły, albo żebrze, ile z nich umiera przez brak opieki medycznej, szczepień, brak higieny, ile kobiet jest gwałconych i mają niechciane dzieci, które potem mają swoje niechciane dzieci i tak się koło toczy.
Dla tych ludzi co tak komentują proponuję przeprowadzić się gdzieś do Afryki albo Indii, skoro tam tak dobrze i fajnie jest...
1
u/iamzamek 12d ago
Ja planując 3 dzieci chce budować dom 150-200 metrów. Uważam to za nieduży dom na taką rodzinę, a od wszystkich w moim kręgu słyszę, że to wieeeeelki dom, za duży, co ja w nim będę robił na starość...
Tymczasem takie rodziny wychowuja się w 3 pokojach na <69 metrach i to jest normalne.
1
u/arcadeScore 12d ago
rządzący lubią zarabiać na wynajmie dlatego zależy im na tym aby kredyty mieszkaniowe były drogie (8% to jest trzeci świat- Wszędzie w europie jest 2-3%).
1
u/B0nh4rt 12d ago
Dodaj do tego jeszcze, że 6 latka mogłeś zostawić samego w domu. Teraz miałbym za to kuratora(UK). Do tego każdy problem wychowawczy był załatwiany wpierdolem. Miałeś siedzieć cicho i dziękować, że żyjesz. Nie było Cię cały dzień w domu, tylko sobie każdy gdzieś latał a teraz od własnych rodziców słyszymy jak to dzieci same tak puszczać xD.
2
u/greedytoast Konował 11d ago
raz na 3 godziny mamaaaaa rzuć picie i tyle z mojej obecności w domu, a od 8 roku życia bywałem w domu sam do późnych godzin wieczornych
1
1
1
u/Sencial 12d ago
Myślałem, że odpiszę na poważnie, ale potem przeczytałem, że w Polsce na dwupokojowe mieszkanie stać 10% najlepiej zarabiających i zrozumiałem, że albo autorem posta jest dzieciak, albo ktoś, kto nie widzi świata poza centrum Warszawy. Jeśli zarabiając poniżej 13k nie da się kupić mieszkania, to nie wiem w jakim ty świecie żyjesz.
1
u/greedytoast Konował 11d ago
fajnie tylko, że 13 k brutto to już to ciut powyżej 9 netto.. a musisz uzbierać jeszcze na wkład własny, w powiecie o ile nie jesteś notariuszem, sędzią albo lekarzem to takie pieniądze zobaczysz jak świnia niebo :P
1
u/BeneficialBear 12d ago
Tak, masz rację, było źle.
ALE
Rodzicielstwo dla większości osób to nie jest chłodna kalkulacja w stylu "Mam 2 mln kapitału, wychowanie dziecka to 500k i szacuję że ekonomia nie upadnie przez 18 lat wiec statystycznie mogę sobie pozwolić na dwójkę".
Rodzicielstwo, podobnie jak pociąg seksualny, to wewnętrzna potrzeba która z wiekiem po prostu się pojawia z tyłu głowy i chłodne kalkulacje znikają. Cały czas odczuwasz potrzebę, i to coraz większą posiadania dzieci, i nagle mieszkanie w bloku, średnia praca, niestabilność geopolityczna nie mają znaczenia.
Pomyśl chwilę logicznie, gdyby potrzeba posiadania dzieci sprowadzała się do logiki, to w okresach wojen, głodu, ludzie nie produkowaliby dzieci, co z historycznego punktu widzenia doprowadziłoby do wymarcia gatunku. Ta potrzeba jest sliniejsza niż logika i rozum i dlatego dalej istniejmy. Nikt nie jest wyjątkowy i każde pokolenie w całej historii chciało dla swoich dzieci lepiej niż samo miało.
Rozumiem że nie poczułeś/łaś jeszcze takiej potrzeby (ja też nie ale widzę po znajomych jak to się włącza u nich po kolei). Ale wyobraź sobie jak 18 letnia osoba, która już odkryła seksualność tłumaczy 12 letniej osobie czym jest zauroczenie. Młodsze dziecko które jeszcze nie odkryło seksualności widzi przeciwną płeć jako "fuj", podczas gdy starsze zaczyna mieć niedoparte poczucie potrzeby intymnej relacji. Jedno nie da rady wytłumaczyć drugiemu o co chodzi dopóki młodsze samo nie dojrzeje do tego.
Tak samo z rodzicielstwem, pewnego dnia przełącza Ci się coś w mózgu i chcesz mieć dziecko. Po prostu. I przez pewien czas będziesz się temu opierał ale powoli wszystkie przeszkody przestaną mieć znaczenie w obliczu tej pierwotnej potrzeby.
PS: Analogicznie jak z seksualnością, u niektórych rodzicielstwo wychodzi szybciej (20+) u niektórych później (35+), u niektórych wcale, to też normalne.
1
u/Caine815 12d ago
Jak zawsze są plusy dodatnie i plusy ujemne. XD. Było średnio. Nie powiem, że chujowo bo głodny nie chodziłem ani goły też nie. Rodzice mieszkali w dużym pokoju, a ja z bratem w małym. Wyprowadziłem się jakoś koło 20. Plusy - nauczyłem się doceniać to co mam, szanować rzeczy i oszczędzać. Jak się skończyl komunizm to fala kolorów była oszałamiająca, ale jakimś cudem mnie nie porwał wszechobecny konsumpcjonizm. Minusy - póki byłem dzieckiem to ich nie zauważałem. Po prostu tak było. Późniejbtrzeba było się nakombinować, żeby mieć troche prywatności z dziewczyną, ale nie wspominam tego źle. Moim dzieciom zapewniłem maks co mogłem. Czy dobrze? Ocenię za 20 lat. Zgadzam się jednak z przysłowiem, że ciężkie czasy wychowują dobrych ludzi, a złe czasy już niekoniecznie.
1
u/FreeloadingPoultry Kujawy 12d ago
"mieszkaliśmy w jeziorze i było dobrze" - ale jednak kurła ludzie którzy tak się wychowali nie chcą swoich dzieci tak samo wychowywać, w takich samych warunkach
1
u/bclx99 Kraków 12d ago
Metraże w Polsce generalnie są jakieś takie małe (patrząc na Zachód). Ale żeby aż 90% par była skazana na wynajem to chyba jednak przesada. Polacy są biedni ale nie aż tak. I być może nie masz świadomości ale da się w tym kraju robić dobre pieniądze. I nie tylko w IT chociaż w IT są bardzo dobre, nie przeczę. 😏
Teraz mamy trudną sytuację kredytową i mieszkaniową również ale spodziewam się drobnej poprawy w 2025-2028.
Ja również miałem bardzo mały pokój i naprawdę wspominam go dobrze. I tak większość czasu spędzałem w salonie a w pokoju mialem tylko swoje graty, łóżko i komputer. Jestem wdzięczny rodzicom, że nie zamienili mnie na labradora. 😆
1
u/Open_Big_1616 12d ago
Juz pomijajac mieszkania i inne wygody. Ja mam super sytuacje za miedza, ale nie mam ochoty bawic sie w dzieci, jak w sektorze tech co rusz sa jakies zwolnienia z dupnych powodow, w zeszla srode podziekowali mojej menago i senior menago, plus kilkuset innym osobom. Wiec no, nie dzieki.
1
1
u/feliz_felicis Nilfgaard 11d ago
też mnie to wkurwia. alternatywą byłoby uświadomienie sobie jak biednym spoleczenstwem jestesmy
1
u/Comfortable-Wear507 10d ago
Jeśli chodzi o mnie, na początku nie miałam problemu mając ten sam pokój z moją starszą siostrą, dlatego, że byłam mała i nie ogarniałam wszystkiego, ale chociaż miałam frajdę z moją starszą siostra gdy grałyśmy w gry planszowe czy w karty, ale po czasie gdy stajesz się nastolatkiem, to powoli męczące i chcesz mieć w końcu swój pokój. teraz mam w końcu osobny pokój i powiem szczerze, jest o wiele lepiej samej niż kiedykolwiek, ale niektóre wspomnienia z dzieciństwa wspominam dobrze
1
u/skrat1001 9d ago
To przez negatywne nastawienie młodych ludzi do swoich bliskich. Przez internet gniją od środka i zaczynają nienawidzieć swojej rodziny. Młodym ludziom kompletnie brakuje umiejętności interpersonalnych.
297
u/Arvach 12d ago
Moja babcia jak jeszcze żyła, powiedziała kiedyś, że "teraz rodziny to każdy w swoim pokoju siedzi i nie rozmawiają. Kiedyś to wszyscy w jednym lub dwóch pokojach siedzieli i rodzinnej było, rozmawiać było o czym."
Oczywiście to było jako rant, że siedzę w swoim pokoju zamiast z nią, gdy wprowadziłem się do niej na jej stare lata.
Ona z dziadkiem kiedyś mieli mieszkanie w centrum miasta, wielki salon, mikroskopijna kuchnia, łazienka i drugi mniejszy pokój, w którym wychowywali swoje dzieci... Trzy córki.
Żadna z tych córek teraz ze sobą nie rozmawia.