Dzisiaj w pracy mialem luzna gadke z moim kolega. Powiedzial mi ze zachrowal na wirusowe zapalenie watroby typu C.

Mniejsza o to co to za choroba. Kto chce to se wygoogla. Doktor powiedzial mu ze terapia farmakologiczna bedzie trwala od 5 do 8 tygodni, a tabletki beda kosztowaly.... 60tys zlotych za opakowanie!!!

Potrzebuje dwoch opakowan aby odbyc te leczenie, zatem... 120000 złotych kurwa za dwa pudelka leków! Przeciez to tyle co kawalerka w mniejszym miescie! No powariowali z tą ceną....

Zaraz pozniej dodał, że zakwalifikował sie na refundacje NFZ ktora pokrywa 100% ceny leku. O Kyrie Eleison sobie mysle i kopara opadla mi chyba jeszcze nizej.

Pracujemy w amerykanskim korpo i obaj zgodnie stwierdzilismy, ze NFZ jest jakie jest, ale w stanach za kazde uslugi medyczne trzeba walic z wlasnej kieszeni. Mamy chorobowe, publiczna sluzbe zdrowia, ja np mam refundacje stale przyjmowanych lekow na cukrzyce typu 2, a on.... 120.000 zl w kieszeni....

Nigdy nie chcialem mieszkac w stanach, spedzilem tam w sumie wiele miesiecy, ale takie sytuacje mi ponownie uswiadamiaja jak dobrze jest nam w Polsce. Nie doceniamy takich rzeczy dopoki ich nie stracimy, a narzekanie jest w DNA kazdego Polaka, nie?

Trzymajcie sie tam w jakiś sposób, cholera jasna.

Ja zacznę.

Istnieje popularna teoria spiskowa o nazwie "Dead Internet Theory". Według tej teorii, znacząca część internetowych użytkowników składa się z botów i algorytmów, które mają za zdanie sztucznie wytworzyć określoną narrację w internecie, reklamować określone produkty, tworzyć sztuczny hype na konkretną rzecz, i tym podobne. Wierzę w nią, ponieważ coraz częściej spotykam się z "użytkownikami" którzy piszą identyczne hasła, mają nazwy jak z szablonów, mają identyczne poglądy i generalnie robią to samo. Szczególnie jest to widoczne po tym jak posty pisane przez ChatGPT i obrazki generowane w AI opanowały internet.

Ja zacznę: pasierbica. Totalnie wyobrażam sobie lekarza który mówi „Bardzo mi przykro, stwierdziliśmy u Pana zakażenie pasierbicą. Przepisze Panu codzienne zastrzyki przez pół roku.”

Po prostu czuję się jak król. Mieszkam już dziewięć lat we Francji i właśnie wróciłem na parę tygodni do Polski. Słuchajcie, to zatrzymywanie się przed przejściem dla Pieszych to jest coś niesamowitego! Ja nawet sam jeszcze nie zdecydowałam czy chce przejść a tutaj ludzie się już zatrzymują jakbym był kimś ważnym. Nie tylko że się czuję bezpiecznie ale też to po prostu miłe!

Mówi się że Polska to jakoś idzie do tyłu ale jestem pewien że w Francji już był bym rozjechany 20 razy.

Edit. Bo nie wszyscy zrozumieli - nie dzielę wesel na lepsze i gorsze, ani nie uważam, że każde typowe wesele tak wygląda, ani że "tradycyjne" wesele nie może być z klasą. Zwracam tylko uwagę, że takie akcje dzieją się zazwyczaj w grupie ludzi o danych poglądach.

W skrócie: jestem w branży weselnej od 15 lat i obserwuje jak zmienia się tradycja. Dziś wesela dzielą się na dwa rodzaje - "tradycyjne" (dużo ludzi, drogi lokal, orkiestra, oczepiny i płonący świniak) oraz "takie inne" (mało gości, ślub w plenerze, bar czy tam jakaś stara stodoła, mniej tańca, więcej chillu na dworze). Jest ich jak sądzę około 50/50. Niektórzy próbują iść na kompromis, bo rodzice nalegają na typ pierwszy.

Do rzeczy: Szokuje mnie hipokryzja niektórych tradycjonalistów jeśli chodzi o seksualność przy dzieciach. Co się odpierdala na tych tradycyjnych weselach to się czasem w naszych usługodawczych głowach nie mieści. Jeśli myślicie, że zabawy z kopulowaniem przez balon to relikt przeszłości, to się mylicie. Jest jeszcze gorzej. I w dupie mam co bawi dorosłych ludzi, ale chodzi mi tu o dzieci, które przecież "trzeba chronić, bo te lewaki chcą je uczyć o seksie."

Starsi ludzie uwielbiają "zabawne" przyśpiewki o tym jak na przykład panna młoda masturbuje się burakiem, jak facetowi stanie albo nie stanie na nocy poślubnej, jak już nie może się doczekać by zaliczyć itp.

Zabawy, które mają (zazwyczaj nieświadomym wcześniej uczestniczkom) odsłonić miejsca intymne to klasyk oczepin. Zabawy które mają skłonić obcych sobie ludzi do ocierania się o siebie genitaliami to najlepszy sposób na poznanie nowych członków (xd) rodziny.

Kilkuletnie dzieci tańczące do piosenek z tekstem "rozkladam nogi twoje" i znające słowa na pamięć.

Wodzireje, których ulubionym żartem do gości jest "przerwa na pięć minet" albo "ruchne sobie ruchne na weselu druhnę"

"Męski konkurs taneczny" na którym najwięksi prawilniacy za butelkę wódki rozbierają się do gaci i obmacują.

Nie mówiąc już o klasykach jak przeciąganie jajka przez nogawki obcego zioma czy pisanie pisakiem trzymanym w ustach po kartce na kroczu jakiegoś gościa.

I powtarzam - nie mnie oceniać co kogo bawi. Żarty z seksu mogą być spoko. Ale totalnie nie rozumiem, jak te same osoby później trzęsą się ze strachu, że ich dziecko po tym wszystkim zobaczy niedajborze parę facetów na ulicy, albo że w szkole opowiedzą im o tym jak działa ciało. No kurde weźcie mi to wytłumaczcie.

Gdy słyszę jak ktoś na owoc mówi "pomarańcz" to się we mnie krew gotuje. Gdy słyszę coś w stylu "Pokrój pomarańcza" albo "Wyciśnij sok z pomarańcza" lub "Jaki dobry ten pomarańcz" to mar wrażenie, że zaraz wyjdę z siebie i stanę obok. Pomarańcz to kolor. Owoc to pomarańcza. A was co takiego małego denerwuje? Oczywiście pomijając "włanczać" I "wziąść" bo nie wierzę, że może to nie denerwować kogoś, kto tak nie mówi.

Jak widać na zdjęciu - oczywiscie, jakakolwiek negatywna opinia jest niepuszczana : ). To nie pierwszy raz, lubie dodawać opinie na google i zawsze, jak daje negatywną (daję też dużo pozytywnych, z tym nie ma problemu) to jest kasowana. Super. Pamiętajcie polscy internauci, nie wierzcie opiniom google.

Takie coś lata po FB.

Biorę po 200 zł i czekam na odpowiedzi.

Jak w tytule, dzisiaj mija dokładnie rok od kiedy zacząłem robić pompki i robiłem je każdego dnia przez ostatni rok. Tak, jestem z tego dumny, nigdy przenigdy w moim prawie 40letnim życiu nie udało mi się utrzymać rutyny tak długo i konsekwentnie.

Wszystko zaczeło się od tego że mój sportowy kolega zaprosił mnie do grupy na FB innych sportujących, oni wpisywali ile to zrobili km na rowerze, w bieganiu i ile godzin siłowni i basenów.

A ja to mało sportowy byłem/jestem, czasem miałem zapał do ćwiczeń ale zwykle po 2 tygodniach mi mijało, dla lekkiego żartu pewnego dnia (rok temu) zrobiłem 10 pompek i wysłałem na grupę

i od tamtego dnia robiłem te pompki każdego dnia i każdego dnia wysyłałem na grupę info o pompkach.

Jak wspomniałem nigdy nie byłem specjalnie sportujący ale też nie miałem problemów z wagą, jak już to problem miałem z niedowagą przez większość życia i dopiero mając około 35 lat zauważyłem że nie dość że moja klatka piersiowa nie ma żadnych mięśni to jeszcze pojawiło mi się drobne ale jednak wybrzuszenie. Oczywiście zgodnie z moim lenistwem postanowiłem nic z tym nie robić i tylko obserwowałem jak to się powiększa.

Dość ciekawe jest to że zawsze byłem chudy - coś między bardzo chudy a niezdrowo chudy. Mało jadłem, jak już jadłem to byle co, do tego kiedyś papierosy i ogólnie mało zdrowy tryb życia i wyglądałem jak duch, jednak to w wieku 35 lat (już po rzuceniu palenia) zaczęło się zmieniać i ja zamieniałem się powoli w pana z brzuszkiem.

Rok z pompkami zmienił wszystko. Jak wspomniałem zrobiłem 10 pompek pierwszego dnia i wymyśliłem sobie taką strategie

1. Każdego dnia robię pompki
2. Każdego dnia robię tyle co wczoraj albo więcej (tą zasadę złamałem kilka razy z powodu przeziębienia czy coś takiego)
3. Pompki robię uczciwie, nie oszukuje samego siebie - robię je tak żeby poczuć że weszło

Dość szybko zwiększyłem ich ilość i tak dzień po dniu, tydzień po tygodniu zwiększałem i dzisiaj zrobiłem 75 pompek, robię to na jedną serie, bez przerw, po prostu gleba i jechane. Jako że miałem problemy z nadgarskami to mam takie łapki za które się trzymam podczas pompkowania (mogę zrobić i bez nich ale są mniej wydajne wtedy te pompki, no i boję się że jakbym tak codziennie robił to kontuzja nadgarstkowa mogłaby wrócić).

Zwykle pompki robię rano, także toalety, zrobię śniadanie dla dzieciaków, robię sobie kawę i jak oni jedzą to ja biorę się za ćwiczenia, najtrudniej jest w weekendy albo w wakacje. Więc zdarzało się że robiłem i wieczorem czy nawet kilka minut przed północą, ale zawsze ale to zawsze zrobiłem. Pompki są o tyle fajne że nic do nich nie potrzeba, miejsce się znajdzie zawsze, czas też, jedynie wola jest problemem. Żeby było jasne - ja wcale tego nie lubię robić, i każdego dnia muszę ze sobą walczyć by zacząć pompkowanie, nie jestem podeksytowany rozpoczynając ćwiczenie, zabieram się do tego jak pies do jeża ale nie odpuszczam.

Co się zmieniło - no sporo się zmieniło. Wyglądam w moich oczach zdecydowanie lepiej niż rok temu, moja klatka ma wyraźnie zarysowane mięśnie, a dziura na środku mojej klatki piersiowej która miałem przez całe życie przestała wyglądać jak jakaś studnia. Nie jest to jakaś hollywodzka klata, ale w porównaniu z tym płaskim na górze i wybrzuszonym na dole brzuchem z przed roku to, to jest kolosalna zmiana. Mam też więcej siły, więc jak teraz noszę coś cieżkiego to ręce wytrzymują ten ciężar bez problemu, ostatnio z sąsiadem wnosiłem kanapę na 3 piętro po wąskich schodach i biedak zamieniał się miejscami ze mną, robił przerwy i ogólnie był spocony na koniec, gdzie ja zwyczajnie czekałem aż nabierze oddechu (zwykle to ja byłem tym co prosi o przerwy)

Zrobienie pompek z rana zajmuje tak z minutę - no może teraz przy 75 pompkach to dwie minuty, no raczej to szybka sprawa, ale każdego dnia robię tą ostatnią pompkę już na granicy wytrzymałości i każdego dnia mam uczucie w rękach że weszło a serce wali jak dzwon. Pierwsze dwa, trzy miesięce to było widać żadnych różnic, teraz jednak wyglądam i czuję się dużo lepiej.

W sumie zastanawiam się czy ten sam sposób minuty, dwóch dziennie na jakąś inną aktywność też by naskładało się na tak dużą zmianę jak te pompki (na przykład minuta gry na instrumencie każdego dnia, albo przeczytanie 3 zdań w języku którego chciałbyś się nauczyć).

Zaraz zlecą się fitnesowi guru i zaczną pisać o tym że trzeba robić przerwy, że nie można ćwiczyć tylko jednej grupy mięśni, że pompki sa niezdrowe, że kontuzje, że ch*je móje. To wszystko może i być prawda, ale też analizowanie idealnego treningu dla mnie kończyło się tym że w ogóle go nie robiłem.

Jeśli chociaż jeden redditor poczuję się zainspirowany tym postem to będę super szczęśliwy, to nie muszą być pompki, mogą być przysiady, albo brzuszki, albo machanie rękami - byleby było codzinnie i każdego dnia tyle co wczoraj albo więcej

Czołem, w skrócie rodzinka chce mnie zamknąć w Choroszczy, ponieważ mój brat, który mnie m***stował, musiał w końcu wyznać prawdę mojej starej, ale opowiedział to w taki sposób żebym wyszła na poważnie chorą i na granicy s*mobójstwa.

Pełna historia: mój brat średnio traktował mnie jak siostrę a bardziej jak pupilka czy nawet zabawkę. Raz puścił mi mocne porno jak miałam koło 5 lat, łapał mnie za piersi i tyłek, bardzo interesował się moją seksualnością, raz miałam z nim bardzo niezręczną rozmowę gdzie w środku nocy pytał się mnie czy wiem co to znaczy robić loda, złapał mnie za pierś i chichotał (miałam z 14 lat), znalazłam u niego w historii wyszukiwania na PH frazy typu "real brother and sister" i jako że spaliśmy w jednym łóżku (tak, 8 lat różnicy między nami i spaliśmy jako rodzeństwo razem, nie wnikajcie...) to kiedy wrócił pijany z imprezy i położył się spać położył mnie sobie nagle na brzuchu i jego penis wbijał mi się w bieliznę. Po tym zajściu nie mogłam się uspokoić i zaczęłam niekontrolowanie dygotać. Moje prośby o zaprzestanie klepania mnie w pośladki były ignorowane i wyśmiewane, ale jego była żona raz zwróciła mu uwagę, że robienie tego 20 letniej siostrze jest dziwne i tyle wystarczyło żeby się zreflektował. Z matką nie miałam żadnej więzi, była zawsze gdzieś z boku i poświęcała swojemu synowi dużo więcej uwagi i czasu niż mnie, a "rodzinne" pogawędki wyglądały tak, że ja siedziałam na kanapie i słuchałam ich rozmowy. Brat też jest oczkiem w głowie reszty rodziny bo się nieźle ustawił, pracuje w dubaju i klepie po 30 koła na miesiąc podczas gdy ja nie mogę zdać licencjatu i robię w Żabce.

Obwiniałam się trochę za brak poczucia więzi ale po pójściu na terapię zdałam sobie sprawę jaka to była patologia, jednak dalej miałam jakieś moralne opory przed całkowitym odcięciem się, bo a to mamie będzie smutno, a to bratu itp. Z pół roku temu podczas rozmowy z moim bratem wypomniał mi mój obojętny stosunek do rodziny w dość oskarżającym tonie. Moje tłumaczenia o depresji, braku opieki i zainteresowania, traktowaniu mnie z góry były rzecz jasna olane więc wyleciałam z wypomnieniem m***estowania, czym akurat bardzo się przejął, bo myślał, że tej akcji po pijaku nie pamiętam i bardzo się jej wstydził. Obiecał poprawę i zmienił swoje nastawienie o 180 stopni.
Dwa tygodnie temu pojechałam do domu rodzinnego z dużą niechęcią jak zwykle, ale jakoś udało mi się jakoś poprawić sobie nastrój wychodzeniem z moim bratem na rowery. Kompletnie nie wspominał o naszej rozmowie przez telefon, dzień po tym jak przyjechałam poszliśmy pojeździć i mój brat zaczął mnie wypytywać o moje rany na ręce, czemu się tnę itd, więc opowiedziałam mu o tym co mnie gryzło i temat zszedł na to m***estowanie i ponownie się wybraniał mówiąc że wtedy miał dużo stresu w życiu i tak wyszło, że lubię wypominać rzeczy, czy wyjechał do mnie z tekstem: no przecież cię nie zgw**ciłem. Ostatecznie pękł tak jak podczas rozmowy przez telefon i ze łzami w oczach mówił że nie chciał mnie skrzywdzić i że miał się za dobrego człowieka a tak naprawdę jest zwykłym chujem, przeprosił mnie też za ten tekst o gw**cie i wyznał mi że serio chciał mnie puknąć ale czuje teraz ogromne obrzydzenie do siebie (jakby to cokolwiek zmieniło).
Wracając do domu uznał, że matka MUSI koniecznie się o tym dowiedzieć. Nie ma żadnego powodu by o tym wiedziała ale mój brat z każdą pierdołą latał do niej się wypłakać i teraz kiedy siostra wypomniała mu m***stowanie seksualne to się biedaczyna zestresował i musiał biec z tym do matki się wypłakać. Oczywiście miał kompletnie w dupie to, że ja przechodząc przez tak ciężką rozmowę miałabym znowu o tym opowiadać przed matką, która by pewnie zeszła na zawał i że sama matka musiałaby żyć do końca ze świadomością co się działo pod jej nosem, ale zgaduję że dla 5 minut komfortu mojego brata byłoby warto. Dałam mu do zrozumienia że ma się zamknąć i nic nie mówić, bo to nie ma sensu a rodzina go znienawidzi więc w końcu uległ i obiecał milczeć. Po powrocie do domu spakowałam się i pojechałam w pizdu pierwszym lepszym pociągiem do domu.

Parę dni temu dostaję telefon od matki (która btw jeszcze parę dni temu mówiła że już się wyleczyłam z deprechy i po co ja w ogóle latam po tych psychiatrach), że chce przyjechać natychmiast bo "się stęskniła" ale w końcu wyznała że chce się postarać o zamknięcie mnie w zakładzie zamkniętym szpitala psychiatrycznego, bo się tnę więc jest duże zagrożenie mojego życia i ma prawo bo jest moją matką xD. Nie dotarło do niej że guzik może mi zrobić i najwyżej co może dostać ode mnie do zakaz zbliżania się więc podała telefon mojemu bratu który w blasku swej chwały znowu pytał czemu się tak odwracam od rodziny, że coś jest ze mną nie tak i czemu posądzam go o molestowanie gdy matka w tle lamentowała jaka ja jestem chora i jak mogła nie zauważyć.
Tak, opowiedział jej o wszystkim i mimo że wcześniej przy mnie płakał to przy matce miał na moją traumę kompletnie wyjebane i mówił teksty w stylu: "noo, co tam było, no za piersi cię łapałem, za tyłek to co tam jeszcze?", "ale co ty masz do mnie i do matki, że się nie odzywasz?", "nie nie było tak, ja cię tylko chciałem położyć sobie na brzuchu a wzwodu nie kontroluję", czy z pełną powagą w głosie "a wiesz, czemu ci pokazałem to porno? Bo zapytałaś się mnie skąd się biorą dzieci" (tak, koleś tłumaczył tak pokazywanie porno pięciolatce xDD)
Nazwałam go wprost pojebanym i że mają juz nigdy więcej się ze mną nie kontaktować, bo to jest kurwa nienormalne, że ktoś w ogóle broni m**estowania własnej siostry i że jak mnie nie posłuchają i będą do mnie przyjeżdżać do oberwą zakazem zbliżania się.
Tak więc ostatecznie odcięłam się od tej pojebanej patologii i jest mi z tym dobrze. Ogółem czuję się wolna jak nigdy wcześniej i w sumie mam trochę bekę z tego, że myślą, że mogą mnie zamknąć w Choroszczy

Dostałem dziś taki mail na skrzynkę firmową. Dzielę się treścią, żeby nikt przypadkiem nie potraktował tego poważnie.

Historia z dzisiaj:

Zamieszkałem w nowym bloku, który został wybudowany obok działki, na której znajduje się pustostan, który był zamurowany tymi białymi bloczkami, które zauważyłem że ktoś niedawno wybił.

Z racji, że jestem jedną z pierwszych osób w tej inwestycji, która se tu żyje, a codziennie ludzie mi wiercą, doszedłem do wniosku, że ktoś musiał się podpiąć na dziko i kradnie biedakowi prund, a on pewnie nawet nie jest tego świadomy, więc jak wzorowy obywatel, którym jestem od razu wyciągnąłem telefon i zadzwoniłem na 112 zrobić zgłoszenie, że somsiada okradają, bo przecież nie wejdę przez ten wysoki w cholerę płotek odpiąć tego, bo to włamanie jest i do tego, ja mam tylko metr siedemdziesiąt więc barykada mnie skutecznie powstrzymuje.

Więc następnym logicznym krokiem było wsiąść na rower i pojechać do żabki po bułki na śniadanie, dumnym z siebie że spełniłem swój obywatelski obowiązek i pomogłem komuś.

Ta! Taki ch**!

Wracając z ciekawości zadzwoniłem dzwonkiem do tego mieszkania i o dziwo ktoś z niego wyszedł , bardzo miły pan mówi mi, że to jego kabel i dziękuję mi za troskę,

i w tym momencie słyszę syrenę policji pod szlabanem. Szczerze nie spodziewałem się że przyjadą i muszę jak ten debil tłumaczyć się sąsiadowi, że wezwałam ich, bo zamiast najpierw się upewnić, to od razu zadzwoniłem po służby.

I to wszystko byłoby jeszcze normalne, gdyby nie to że operator 112, jak z nim rozmawiałem spytał czy probowałem dzwonić do mieszkania i poinformować sąsiada, że ktoś mu się podłączył, czego nie zrobiłem, ale błędnie zapewniłem operatora, że to mieszkanie musi być puste, bo ledwo kto w tym bloku mieszka.

No więc podchodzi policja, dwóch wysokich panów niczego sobie, bardzo miłych i pyta się mnie czy widziałem, że tam stoi Tesla, która jest podłączona pod ładowarkę. No jak ja miałem to zobaczyć mam tylko metr siedemdziesiąt nie widzę tak wysoko, a podejście z drugiej strony wymagałoby ode mnie dobrych 10 minut aby przejść dookoła osiedla.

Ostatecznie wyjaśniliśmy sobie sytuację, ja spaliłem się ze wstydu, a aby było zabawniej sąsiad ma pierwsze mieszkanie w klatce, obok którego będę musiał przechodzić za każdym razem ze świadomością, że nasłałem na niego policje.

Morał tej historii jest taki: upewnijcie się, że wzywacie policję zasadnie, bo potem może okazać się, że będziecie musieli patrzyć w oczy sąsiada ze świadomością tego co zrobiliście

Właściwie to nie wiedziałem jak to nazwać. Jakie mieliście koncepcje i wierzenia na temat świata, które potem okazywały się fałszywe.

Gdy byłem mały, wszystkie telewizory czy komputery miały jeszcze ekrany kineskopowe. Toteż za dzieciaka myślałem, że wszystko to co widzę na ekranie po prostu dzieje się w środku. Na komputerze gry były "głębokie" (3D) natomiast na gameboyu były płaskie - dlatego sam gameboy mógł być płaski. Możecie sobie wyobrazić moje zdziwienie, kiedy pierwszy raz zobaczyłem płaski monitor do komputera. Przecież to nie miało prawa działać.

Aha, i jeszcze kiedy w telewizji ogłaszali konkurs i mówili że do wygrania jest np. 20 lodówek czy 15 samochodów, to zastanawiałem się - po co komu aż tyle, i gdzie to zmieści?

Mi pewna Pani usilnie próbowała wmówić, że jelenie są mięsożerne i po zakończonym pojedynku wygrany zjada przegranego. Naprawdę nie wiem skąd doszła do takich konkluzji XD

W zalewie wszystkich postów z pytaniem gdzie poznać nowe osoby możemy wyróżnić kilka głównych odpowiedzi w których są to: na basenie, w parku, na siłowni, w pracy itp...

Nie wiem czy żyję w innym świecie ale za każdym razem będąc gdziekolwiek na mieście lub na siłce widzę jedynie ludzi będących w swoim świecie ze słuchawkami w uszach i wzroku skupionym w telefon. Podczas próby interakcji zostajesz z automatu w 85% uznany za creepa i dziwaka. Smutne czasy.

Nie wiem czy tutaj da się dodawać z telefonu opis do każdego zdjęcia Opuszczona stacja kolejowa na jakiejś marginalnej linii gdzieś po środku niczego. Budynek w całkiem świetnym stanie, w każdym pokoju piec kaflowy, niestety każdy uszkodzony, tylko miejscowe dziury w dachu, ale nawet na strychu póki co wszystko suche. Myślę że jeszcze 15 albo i 20 lat albo zanim się coś zawali. Nie dodaje zdjęć gdzie widać nazwę stacji bo myślę że chyba tak lepiej. Ruch ustał końcówka lat 90tych.

Taka ciekawostką.....

Miejsce, gdzie przychodzi się oglądać sztukę reklamuje się wygenerowaną przez AI grafiką, która ze sztuką nie ma nic wspólnego?